Καλή Χρονιά, με πολλή Υγεία και πολλή Ειρήνη για όλο τον Κόσμο ! Με ακόμα πιο πολλή αγάπη... Kossem

ΣΕΒΑΣΜΟΣ!!!

Νέος πρόεδρος στο νοσοκομείο "Ερυθρός Σταυρός"

Στην αρχή κυκλοφόρησε ως φήμη.

Στη συνέχεια όμως αποδείχθηκε πραγματικότητα:

Νέα πρόεδρος του Νοσοκομείου "Ερυθρός Σταυρός" τοποθετήθηκε η 36χρονη Τότα Χατζοπούλου η οποία μάλιστα χθες το επισκέφθηκε και εγκαταστάθηκε στο νέο γραφείο της.

Η είδηση είναι σημαντική για το χώρο της Υγείας διότι η κ. Χατζοπούλου έχει μια αξιοζήλευτη διαδρομή. Τυγχάνοντας της προστασίας και της εύνοιας του υφυπουργού Υγείας Γιώργου Κωνσταντόπουλου, ανέλαβε μετά τις εκλογές του 2004 ΠΕΣΥΠ-άρχης Βορείου Αιγαίου και στη συνέχεια αναβαθμίστηκε σε αναπληρώτρια διοικήτρια στη 2η Υγειονομική Περιφέρεια Πειραιώς και Αιγαίου. Τώρα, αναβαθμίζεται κι άλλο με την τοποθέτησή της στη θέση της προέδρου ενός μεγάλου Νοσοκομείου.

Δικηγόρος από την Δράμα η κ. Παναγιώτα (Τότα) Χατζοπούλου, δίχως να έχει καμία σχέση με το χώρο της ιατρικής, κατά το παρελθόν έχει πραγματοποιήσει τολμηρή φωτογράφηση, όπως τα μοντέλα, σε περιοδικό της Δράμας. Απ´αυτήν έγινε και περισσότερο γνωστή...

Ο τίτλος της συνέντευξης ήταν «Τότα: Born to be alive» και η ίδια υποστήριζε: «Μου αρέσουν οι άντρες με πείρα γιατί ξέρουν τι θέλουν» και σε άλλο σημείο: «Δεν έχω νιώσει ποτέ ωραία και sexy". Eκεί που πρωταγωνιστούσε επίσης μέχρι τότε ήταν στις κοσμικές στήλες και στις ανάλογες τηλεοπτικές εκπομπές της Bόρειας Eλλάδας.

Τέσσερα χρόνια αργότερα και με τον κ. Γ. Κωνσταντόπουλο σταθερά στη θέση του φαίνεται ότι η Τότα απέκτησε τις αναγκαίες εμπειρίες και στο χώρο της ιατρικής, οπότε με βάση και τα άλλα, διοικητικά της, προσόντα κρίθηκε κατάλληλη για να "προαχθεί" σε πρόεδρο του "Ερυθρού Σταυρού" απ' όπου μετακινείται ο νυν πρόεδρός του στο Ιπποκράτειο...

Είμαστε όλοι Έλληνες - Εξαιρετικό κείμενο από τη Liberation

Η μεγάλης κυκλοφορίας γαλλική εφημερίδα "Liberation" με βαρυσήμαντο άρθρο της παίρνει ξεκάθαρα το μέρος των διαδηλωτών και δηλώνει "Είμαστε όλοι Έλληνες", ενώ ΕΞΗΓΕΙ τι συμβαίνει στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό (και παράλληλα "τα χώνει" και στη Γαλλία).

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

1 - Ουδείς υπενθυμίζει το γεγονός ότι η ζωή στην Ελλάδα έγινε πολύ ακριβή μετά την υιοθέτηση του Ευρώ, ο μέσος μισθός είναι κάτω από 1000 Ευρώ, στην πραγματικότητα 800 Ευρώ, ενώ οι τιμές των ειδών διατροφής το λιγότερο διπλασιάστηκαν.

2 - Ουδείς λέει ότι το Carrefour εξαγόρασε πολλά ελληνικά σούπερ-μάρκετ μετά την υιοθέτηση του Ευρώ, ότι η Εμπορική Τράπεζα (2η τράπεζα στην Ελλάδα), η Αγροτική Τράπεζα, η Γενική Τράπεζα εξαγοράστηκαν από γαλλικές τράπεζες, και συγκεκριμένα από ! την BNP. Ότι η απορύθμιση της αγοράς μετά την υιοθέτηση του Ευρώ οδήγησε στον καλπασμό των διεθνών εταιριών.

3 - Ουδείς λέει ότι η γαλλική πρεσβεία βρίσκεται εκεί μόνον ως αντιπρόσωπος αυτών των εταιριών, οι οποίες εξαγοράζουν τις ελληνικές,τουλάχιστον σε εκείνο το μέρος της αγοράς όπου παίζουν κάποιο ρόλο.

4 - Ουδείς λέει ότι το αεροδρόμιο των Αθηνών παραχωρήθηκε σε γερμανική εταιρία, ότι το λιμάνι του Πειραιά παραχωρήθηκε σε κινέζικη εταιρία. Σαν να λέμε ότι η Ελλάδα χάνει σιγά-σιγά τον έλεγχο των μέσων μεταφοράς.

5 - Ουδείς λέει ότι τα πολιτικά κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, βρίσκονται στα χέρια των ίδιων οικογενειών εδώ και γενεές. Τέλος, οι έλληνες ζούσαν πολύ καλύτερα πριν την υιοθέτηση του Ευρώ, το οποίο συνιστά καταστροφή. Για την ελληνική νεολαία το κόμμα της κεντροδεξιάς έγινε το σύμβολο αυτής της εκχώρηση! ς των δικαιωμάτων τους, των προσδοκιών τους.

Καλή τύχη στους φορείς της ελπίδας. Οι πολιτικοί γνωρίζουν ότι το κεφαλαιοκρατικό σύστημα πνέει τα λοίσθια, αλλά φοβούνται πολύ, πάρα πολύ μην χάσουν τα προνόμιά τους.
Και, αν οι πολιτικοί δεν το παραδεχτούν, τα πρόβατα θα γίνουν λύκοι.

Για τους έλληνες το Ευρώ είναι μια καταστροφή, περιμένετε όμως, δεν είναι μόνο για τους έλληνες, μου φαίνεται πως είναι για όλη την Ευρώπη. Η αγοραστική ικανότητα είναι πολύ πιο χαμηλή σε σχέση με το παρελθόν. Κι εδώ επίσης η κυβέρνηση κάνει τον κουφό, για αυτούς η κατάσταση βαίνει μια χαρά, υπάρχει μια κρίση, αλλά πέραν τούτου ουδέν.
Αλλά είναι φυσιολογικό ούτε καν να βλέπεις την κρίση να διέρχεται όταν παίρνεις μισθό 10000 Ευρώ το μήνα. Για κείνον όμως που κερδίζει 700 Ευρώ το μήνα ο τόνος δεν είναι ο ίδιος. Και νομίζω ότι οι νέοι δεν είναι ηλίθιοι,! ώστε να μην βλέπουν τι συμβαίνει. Εξ' ου και όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα.

Η μοναρχία των πολιτικών: οι νέοι δεν θέλουν πια αυτό το σύστημα.
Δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν για τις τράπεζες, δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν για αυτοκίνητα, δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν για πολέμους, δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν για τη διαβίωση των πολιτικών, δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν για να βοηθήσουμε τις εταιρίες που ήδη διέθεταν δισεκατομμύρια, και για τους λαούς ψίχουλα.

Ωραία διανομή του πλούτου, ωραία δικαιοσύνη, οι συνταξιούχοι επιβιώνουν, οι νέοι δεν έχουν δουλειά, οι μισθωτοί παραπαίουν. Κανένα πρόβλημα αφού υπάρχουν όλα αυτά τα δισεκατομμύρια.

Είμαι ελληνίδα και είμαι πολύ υπερήφανη. Να είστε σε ετοιμότητα. Τα > γεγονότα της Ελλάδας έρχονται στην Ευρώπη.
Ας ξαναγράψουμε το κείμενο βάζοντας στη θέση της Ελλάδας τη Γαλλία και έχουμε μια αρκετά ρεαλιστική απεικόνιση όσων μας περιμένουν τα επόμενα χρόνια (μήνες;).

Βλέποντας τα ρεπορτάζ των εφημερίδων και των ειδήσεων για όσα
συμβαίνουν στην Ελλάδα, δεν μπορεί παρά να μας έρχονται αβίαστα ορισμένες αναμνήσεις και να λέμε ότι τέτοιου είδους γεγονότα θα μπορούσαν κάλλιστα να συμβούν στη Γαλλία, αν η κυβέρνηση και ο Σαρκοζί δεν έπαιρναν κάποιες προφυλάξεις. Όλα τα συστατικά στοιχεία της ελληνικής εξέγερσης έχουν συναθροιστεί και εδώ, και ο Σαρκοζί δεν πρέπει να είναι πολύ ήσυχος αυτή τη στιγμή!

Από την Ελλάδα στη Γαλλία δεν είναι και πολύ μακριά. Μια σπίθα ίσως είναι αρκετή. Γάλλοι, άλλη μια φορά!

Σας καλώ από την Ιταλία: χρειαζόμαστε κάποια «ελληνική» διαδήλωση, διότι η κατάσταση στη χώρα μας είναι πραγματικά σοβαρή. Ο νεανικός πληθυσμός δεν κατανοεί την αξία της ζωής και των πραγμάτων. Ο Μπερλουσκόνι είναι κακός, όχι όμως το απόλυτο κακό. Άλλαξε τη ζωή των ιταλών (όλων των ιταλών, δεξιών, κεντρώων, αριστερών) διαμέσου της τηλεόρασης και η ιταλική κοινωνία νοιάζεται μονάχα να ερμηνεύσει την πραγματικότητα με τις κατηγορίες της τηλεόρασης: την ομορφιά, την επιτυχία. Και είναι κυρίως οι νέοι των 600 Ευρώ το μήνα (και λιγότερο!) που το κάνουν αυτό.

Είμαστε όλοι έλληνες!

φτάνει όμως!

και μέσα στον πανικό όλον αυτό, και την οικονομική κρίση, έχεις και τα αφεντικά να προσπαθούν να την εκμεταλλευτούν για να διώξουν υπαλλήλους, όχι επειδή η επιχείρηση έχει πάψει να είναι κερδοφόρα και "κινδυνεύει", αλλά α) επειδή έχουν μειωθεί λίγο τα κέρδη, β) επειδή έδιωξε δύο άτομα από το διπλανό τμήμα και ετοιμάζεται να διώξει και τρίτον από το ίδιο τμήμα, άρα κάποιον πρέπει να διώξει και από το δικό σου. είναι θέμα ισορροπίας. Ακούς φίλε μου; Επειδή βρήκε την ευκαιρία να διώξει υπαλλήλους για τους οποίους είχε και παράπονα από τη δουλειά τους, έρχεται τώρα σ' εμένα και επειδή είμαι επικεφαλής του διπλανού τμήματος και επειδή δεν έχει τ' αρχίδια να πάρει μια απόφαση, και επειδή δεν βρίσκει κανένα λόγο που να στηρίζει μια τέτοια απόφαση, αλλά τον ενοχλούν τα καβούρια στις τσέπες, βάζει εμένα και άλλους συναδέλφους να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα και να "δώσουμε" τον πιο αδύναμο κρίκο. Κατάλαβες φίλε μου; Ε δε θα παίξω το παιχνιδάκι σου φίλε μου. Το κρίμα θα βαραίνει το δικό σου λαιμουδάκο, όχι το δικό μου. Γαμώ το κέρατό μου γαμώ.

Η Σχολή Μωραΐτη έχει πάγια αρχή της να μη κοινολογεί σε κανέναν οποιασδήποτε φύσης πληροφορία σχετική με τους μαθητές και τις μαθήτριές της είτε κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους είτε ύστερα από αυτήν. Στην τραγική, όμως, περίπτωση του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου θεωρεί υποχρέωσή της να κάνει δημόσια μια σχετική δήλωση γιατί κυκλοφόρησαν και δημοσιοποιήθηκαν πολλά που απέχουν από την αλήθεια και προσβάλλουν τη μνήμη του.

Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος φοίτησε στη Σχολή Μωραΐτη από την Α΄ τάξη του Δημοτικού ως τη Γ' Γυμνασίου. Μετά την κανονική αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο, η μητέρα του, με την οποία το Σχολείο είχε πάντα άριστη συνεργασία, αποφάσισε, όπως συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις, να τον εγγράψει σε άλλο Λύκειο χωρίς καμία επέμβαση της Σχολής. Σε όλο το διάστημα της φοίτησής του ο Αλέξανδρος είχε λαμπρές σχέσεις με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές του, ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στο διδακτικό προσωπικό, είχε πολύ καλή συμπεριφορά και η διαγωγή χαρακτηριζόταν (και ήταν) πάντα κοσμιότατη.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟ (8/12/2008)

Η Διεύθυνση, οι Σύλλογοι των Διδασκόντων και οι Μαθητικές Κοινότητες της Σχολής Μωραΐτη εξέφρασαν σήμερα (Δευτέρα, 8/12/2008) το πρωί την οδύνη τους για το χαμό του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, που ήταν για χρόνια μαθητής του Σχολείου, και τον αποτροπιασμό τους για τον τρόπο με τον οποίο χάθηκε.
Επιπλέον ο Σύλλογος των Διδασκόντων Γυμνασίου - Λυκείου σε Ανακοίνωσή του εκφράζει την οργή του για την πράξη του αστυνομικού οργάνου, την απελπισία του για μια κοινωνία που εκφράζεται από εκείνους που δεν δέχονται την αντίρρηση, που δεν σέβονται την εφηβική αμφισβήτηση, που απορρίπτει το διαφορετικό, και τη βαθιά ανησυχία του για τη δημόσια συζήτηση που εξισώνει τη φθορά της περιουσίας με την απώλεια μιας ζωής. Και η Ανακοίνωση καταλήγει: «Εκφράζουμε τον απεριόριστο πόνο μας για το χαμό του Αλέξανδρου και στεκόμαστε με όλη
μας την καρδιά δίπλα στην οικογένεια, στους φίλους και στους συμμαθητές του».
Εξάλλου τη Δευτέρα το πρωί, αντιπροσωπεία μαθητριών και μαθητών του Λυκείου με καθηγητές τους, πήρε μέρος στις εκδηλώσεις που οργάνωσαν τα σχολεία της περιοχής. Στο τέλος, πριν να επιστρέψουν στο Σχολείο, κατέθεσαν λίγα λουλούδια στο σπίτι του Αλέξανδρου.

μα προκειται περι παρεξηγησης κυριε Προεδρε

Επιστολή των φίλων του Αλέξη στη Κηδεία του...

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
Δεν είμαστε τρομοκράτες, "κουκουλοφόροι", "γνωστοί-άγνωστοι"
ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!
Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι....
Κάνουμε όνειρα -μη σκοτώνετε τα όνειρά μας!
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!
Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.

Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο
για τη "βιτρίνα", παχύνατε, καραφλιάσατε,
ΞΕΧΑΣΑΤΕ!
Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,
Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,
να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.

ΜΑΤΑΙΑ!
Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,
έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε
τη μέρα που θα πεθάνετε.

Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε
δεν δημιουργείτε!
Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.

ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ
Που είναι οι γονείς; Που είναι οι καλλιτέχνες;
Γιατί δε βγαίνουν έξω να μας προστατέψουν;
ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Υ.Γ.
: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα
ΕΜΕΙΣ
κλαίμε κι από μόνοι μας.

κι ενώ 100 κουκουλοφόροι ανεβοκατεβαίνουν την Πανεπιστημίου καταστρέφοντας ό,τι έχει πια απομείνει και δέρνοντας και πολίτες τώρα πια, η αστυνομία πετάει δακρυγόνο στους μαθητές και καθηγητές που κάνουν πορεία και στους ανθρώπους που πίνουν καφέ στις καφετέριες του Συντάγματος - α, ξέχασα, πέταξαν και στην κηδεία του παιδιού ...
αφημένα όλα στο έλεος - για να μπορεί μετά να είναι καλοδεχούμενη η όποια παρέμβαση - τρομακτικό, αλλά πραγματικά δε βλέπω άλλη εξήγηση ...
και η κυβέρνηση να βγάζει ανακοινωθέντα-εκθέσεις ιδεών, το τίποτα...
ντροπή πια, ως πού θα φτάσει αυτή η κατάντια;

ΕΛΕΟΣ

ΣΥΝΘΗΜΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ

ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΜΠΑΤΣΟΥ

ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΙΚΟ,

ΒΑΡΑΕΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ

ΜΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΣΤΟ ΨΑΧΝΟ

δυσκολες μερες

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ, ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ

Εφυγε από τη ζωή η Μαργαρίτα Καραπάνου

Η δημιουργός του «Υπνοβάτη», μια μελαγχολική και ιδιότυπη συγγραφέας με έντονα ψυχαναλυτικά στοιχεία στο έργο της, έσβησε στα 62 της στο νοσοκομείο

«Ο Θεός ήτανε κουρασμένος». Ηταν η πρώτη φράση του «Υπνοβάτη», του καλύτερου βιβλίου της Μαργαρίτας Καραπάνου και ενός από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας. Η Μαργαρίτα Καραπάνου, μία μελαγχολική και ιδιότυπη συγγραφέας, με έντονα τα ψυχολογικά και ψυχαναλυτικά στοιχεία στο έργο της, σιώπησε.

Αφησε χθες την τελευταία της πνοή στην εντατική του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου της Αθήνας, σε ηλικία 62 ετών, από εγκεφαλικό. Εισήχθη στο νοσοκομείο με σοβαρά επιβαρημένους τους πνεύμονές της.

Μία κοσμοπολίτισσα, μία όμορφη γυναίκα, μία φανατική καπνίστρια, με μία σχέση πάθους, ίσως και μίσους, με τη μητέρα της, την επίσης συγγραφέα Μαργαρίτα Λυμπεράκη, ήταν η Μαργαρίτα Καραπάνου.

«Επιθυμία για επιθυμίες. Η Ελλάδα. Και έπειτα να σταθώ στα πόδια μου μόνη μου. Να με ανακαλύψω για να με χάσω. Ποτέ δεν με ανακάλυψα για να με χάσω, να μπορέσω να με ξεχάσω, δηλαδή να αντικρύσω και να αγαπήσω τους άλλους», γράφει το '67, σε ηλικία μόλις 21 ετών.

Το διαβάζουμε στο τελευταίο της βιβλίο «Η ζωή είναι αγρίως απίθανη» που κυκλοφόρησε, πριν μπει στην εντατική, από την «Ωκεανίδα».

Εδώ η Καραπάνου σαν μια τελευταία κατάθεση δημοσιοποιεί τα ημερολόγια που κρατούσε επί 20 χρόνια μεταξύ '59 και '79 (από 13-33 ετών) από το Παρίσι, όπου ζούσε με τη μητέρα της μέχρι να γράψει τον «Υπνοβάτη».

Επίσης, λίγες ημέρες πριν από το τέλος, η Καραπάνου έβγαλε στο φως και τις επιστολές της μητέρας της προς αυτήν (εκδόσεις Καστανιώτη). Η κηδεία της θα γίνει την Παρασκευή, στο Α' Νεκροταφείο, γύρω στις 3 το μεσημέρι (η ώρα δεν έχει ορισθεί ακόμη ακριβώς).

Η Μαργαρίτα Καραπάνου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Μεγάλωσε στην Ελλάδα και στη Γαλλία, όπου ακολούθησε τη μητέρα της, συγγραφέα Μαργαρίτα Λυμπεράκη, σε ηλικία 13 ετών.

Σπούδασε κινηματογράφο στο Παρίσι και εργάστηκε ως νηπιαγωγός στην Αθήνα.

Εκανε έναν σύντομο γάμο. Τα πρώτα βιβλία της «Η Κασσάνδρα και ο Λύκος», «Ο υπνοβάτης» και το «Rien ne va plus» εκδόθηκαν στην Ελλάδα και μεταφράστηκαν στις ΗΠΑ, Γαλλία, Αγγλία, Σουηδία, Ισραήλ, Γερμανία, Ολλανδία και Ιταλία.

Σημαντικοί συγγραφείς, όπως ο Τζον Απνταϊκ τη συγκρίνουν με τον Προυστ, τον Κοζίνσκι, τον Κάρολ, τον Μπέκετ και τον Κάφκα. Μάλιστα ο Απνταϊκ σε επιστολή του συμπληρώνει: «Εσείς όμως έχετε βρει εδώ (Η Κασσάνδρα και ο Λύκος) μιαν αλήθεια, που κανένας απ' αυτούς τους τρεις συγγραφείς δεν έπιασε».

«Ο Υπνοβάτης» τιμήθηκε το 1988, στο Παρίσι, με το «Βραβείο του καλύτερου ξένου μυθιστορήματος», βραβείο που έχει δοθεί σε συγγραφείς όπως ο Λόρενς Ντάρελ, ο Μπόρχες, ο Μάρκες και άλλοι.

Η Μαργαρίτα Καραπάνου έγραψε ακόμα τα έργα «Ναι», «Lee και Lou», «Μαμά», «Μήπως;».

ΕΚΕΙ ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ (BETTY)