Monday 31 March 2008
ΚΤΗΝΩΔΙΑ!!!!!
"Καλλιτέχνης"...
.
Από τον Πάνο Θεοφανέλη
...
Το 2007 ο Guillermo Vargas Habacuc, ένας αποκαλούμενος "καλλιτέχνης" πήρε έναν αδέσποτο σκύλο από το δρόμο,τον μετέφερε σε μια γκαλλερί όπου τον έδεσε στον τοίχο. Τον άφησε εκεί έτσι ώστε να πεθάνει από δίψα και από πείνα.Για τις επόμενες μέρες, οι επισκέπτες της γκαλλερί γίνονταν μάρτυρες αυτής της παρωδίας "τέχνης" χωρίς να αντιδράσει κανείς.Εν τέλει το δύστυχο ζώο πέθανε υποφέροντας, διψώντας και πεινώντας. Αυτό το συμβάν σας φαίνεται σωστό? Είναι τέχνη?Δυστυχώς το θέμα δεν τελειώνει εδώ. Η περιώνυμη Central American Biennial of Art αποφάσισεότι αυτή η κτηνωδία είναι όντως "τέχνη", και έτσι ο "καλλιτέχνης" Guillermo Vargas Habacuc προσκλήθηκε να επαναλάβει το "έργο" του στην Biennial το 2008. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!
Σας παρακαλούμε να λάβετε μέρος στην συλλογή υπογραφών εδώ: http://www.petitiononline.com/13031953/ και να απαιτήσουμε την μη βράβευση/συμμετοχή/αποδοχή του εν λόγω ανθρώπου.
Το petition είναι στα Ισπανικά και λέει οτι δεν μπορούμε να ανεχτούμε τέτοιου είδους συμπεριφορές.Ας μην ξεχνάμε οτι πολλοί εγκληματίες ξεκίνησαν την 'καριέρα" τους φερόμενοι βάναυσα σε ζώα...Αν αντέχετε, στο Google θα βρείτε και υλικό του ακατανόμαστου.
--------------------
.
Από τον Πάνο Θεοφανέλη
...
Το 2007 ο Guillermo Vargas Habacuc, ένας αποκαλούμενος "καλλιτέχνης" πήρε έναν αδέσποτο σκύλο από το δρόμο,τον μετέφερε σε μια γκαλλερί όπου τον έδεσε στον τοίχο. Τον άφησε εκεί έτσι ώστε να πεθάνει από δίψα και από πείνα.Για τις επόμενες μέρες, οι επισκέπτες της γκαλλερί γίνονταν μάρτυρες αυτής της παρωδίας "τέχνης" χωρίς να αντιδράσει κανείς.Εν τέλει το δύστυχο ζώο πέθανε υποφέροντας, διψώντας και πεινώντας. Αυτό το συμβάν σας φαίνεται σωστό? Είναι τέχνη?Δυστυχώς το θέμα δεν τελειώνει εδώ. Η περιώνυμη Central American Biennial of Art αποφάσισεότι αυτή η κτηνωδία είναι όντως "τέχνη", και έτσι ο "καλλιτέχνης" Guillermo Vargas Habacuc προσκλήθηκε να επαναλάβει το "έργο" του στην Biennial το 2008. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!
Σας παρακαλούμε να λάβετε μέρος στην συλλογή υπογραφών εδώ: http://www.petitiononline.com/13031953/ και να απαιτήσουμε την μη βράβευση/συμμετοχή/αποδοχή του εν λόγω ανθρώπου.
Το petition είναι στα Ισπανικά και λέει οτι δεν μπορούμε να ανεχτούμε τέτοιου είδους συμπεριφορές.Ας μην ξεχνάμε οτι πολλοί εγκληματίες ξεκίνησαν την 'καριέρα" τους φερόμενοι βάναυσα σε ζώα...Αν αντέχετε, στο Google θα βρείτε και υλικό του ακατανόμαστου.
--------------------
Saturday 29 March 2008
μανάρι μου τα κάναμε... μακεδονία
με αφορμή μεταφραστικού-ετυμολογικού περιεχομένου ερώτηση ενός φίλου σχετικά με τον όρο macedonia de frutas con yogur (μακεδονία από φρούτα με γιαούρτι), αντιγράφω από το answers.com που αντιγράφει από το wiki:
Macedonia or macédoine is a salad composed of small pieces of fruit or of vegetables.
Fruit macedonia or Macedonia de frutas is a fruit salad and is a common dessert in Spain[1], France, Italy and Latin America.
Vegetable macedonia or Macédoine de légumes nowadays is usually a cold salad or hors d'oeuvre of diced vegetables, in France often including red beans. It is sometimes mixed with mayonnaise combined with aspic stock, making it essentially the same as a vegetarian Russian salad. Macédoine de légumes is also a hot vegetable dish consisting of the same vegetables served with butter.[2]
According to the etymologist Juan Antonio Cincunegui, the word Macedonia was popularised at the end of the 18th Century to refer to mixed fruit salad, alluding to the diverse origin of the people of Alexander's Macedonian Empire[3]. It is sometimes said that it refers to the ethnic mixture in Ottoman 19th century Macedonia, but the chronology and contemporary sources do not support this interpretation. Macedoine can be used of any medley of unrelated things, not necessarily edible. [4]
References
^ "Make time for Macedonia", The Times January 28, 2006
^ Larousse Gastronomique
^ "La palabra en el tiempo", Nuevo Siglo, 24 November 2002, Buenos Aires, Argentina
^ Alan Davidson, The Oxford Companion to Food, Oxford, 1999. ISBN 0-19-211579-0. Littré. Larousse du XIXe. OED s. macedoine gives 1740 as the earliest French usage; the on-line edition (as of December 27, 2006) refers to the derivation from Alexander as "not fully established". The earliest English uses are from Henry Luttrell's poetry, in 1820; and his notes to the revised edition.
This entry is from Wikipedia, the leading user-contributed encyclopedia. It may not have been reviewed by professional editors (see full disclaimer)
Edit this Wikipedia entry -->Donate to Wikimedia -->
Donate to Wikimedia
Macedonia or macédoine is a salad composed of small pieces of fruit or of vegetables.
Fruit macedonia or Macedonia de frutas is a fruit salad and is a common dessert in Spain[1], France, Italy and Latin America.
Vegetable macedonia or Macédoine de légumes nowadays is usually a cold salad or hors d'oeuvre of diced vegetables, in France often including red beans. It is sometimes mixed with mayonnaise combined with aspic stock, making it essentially the same as a vegetarian Russian salad. Macédoine de légumes is also a hot vegetable dish consisting of the same vegetables served with butter.[2]
According to the etymologist Juan Antonio Cincunegui, the word Macedonia was popularised at the end of the 18th Century to refer to mixed fruit salad, alluding to the diverse origin of the people of Alexander's Macedonian Empire[3]. It is sometimes said that it refers to the ethnic mixture in Ottoman 19th century Macedonia, but the chronology and contemporary sources do not support this interpretation. Macedoine can be used of any medley of unrelated things, not necessarily edible. [4]
References
^ "Make time for Macedonia", The Times January 28, 2006
^ Larousse Gastronomique
^ "La palabra en el tiempo", Nuevo Siglo, 24 November 2002, Buenos Aires, Argentina
^ Alan Davidson, The Oxford Companion to Food, Oxford, 1999. ISBN 0-19-211579-0. Littré. Larousse du XIXe. OED s. macedoine gives 1740 as the earliest French usage; the on-line edition (as of December 27, 2006) refers to the derivation from Alexander as "not fully established". The earliest English uses are from Henry Luttrell's poetry, in 1820; and his notes to the revised edition.
This entry is from Wikipedia, the leading user-contributed encyclopedia. It may not have been reviewed by professional editors (see full disclaimer)
Edit this Wikipedia entry -->Donate to Wikimedia -->
Donate to Wikimedia
Monday 24 March 2008
Thursday 20 March 2008
AGAINST DISCRIMINATION
ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ /
A DOMESTIC PARTNERSHIP THAT DISCRIMINATES? NO THANKS
Στην Ελλάδα οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανσέξουαλ γνωρίζουν από διακρίσεις. Τις αντιμετωπίζουν καθημερινά στην οικογένεια, την κοινωνική ζωή και τον επαγγελματικό στίβο. Καμιά φορά όμως φτάνει μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να καθιερώσει ένα 'συμβόλαιο συμβίωσης' ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Δεν θεωρούμε ότι ένα απλό 'συμβόλαιο' μπορεί να λύσει τα ζητήματα των ζευγαριών ίδιου φύλου, ούτε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείρισή τους. Πιστεύουμε όμως ότι η προτεινόμενη διάκριση είναι κατάφωρα αντίθετη τόσο με το ελληνικό Σύνταγμα όσο και με τις ευρωπαϊκές συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν 18 ευρωπαϊκές χώρες ήδη παρέχουν νομική κατοχύρωση στα ζευγάρια ίδιου φύλου. Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι να ενημερωθούν σχετικά οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιστοσελίδες και ιστολόγια σε όλο τον κόσμο. Αυτό που ζητάμε είναι ίσα δικαιώματα για όλους. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Αυτή τη φορά δεν θα μείνουμε σιωπηλοί. Αυτή τη φορά δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ
In Greece gays, lesbians and transexuals know about discrimination. They face it daily from their families, in their social lives and in the professional field. But sometimes, all it takes is a single straw to break the camel's back. According to press reports, the greek government is preparing to introduce a domestic partnership 'contract' EXCLUSIVELY for unmarried heterosexual couples. We do not believe that a mere 'contract' can resolve the issues same-sex couples face or ensure their fair treatment under the law. However this discriminatory proposal is a direct contravention of the greek Constitution, as well as european human rights treaties. Especially since same-sex couples already enjoy legal rights in 18 european nations. The aim of this intervention is to make sure that european institutions, human rights organisations, websites and weblogs from around the world learn about these proposals. What we ask for is equal rights for all. Nothing more and nothing less. This time around we will not sit idly by. This time around we will not keep silent.
GREEK BLOGGERS AGAINST DISCRIMINATION
Tuesday 18 March 2008
Ο κόσμος των ανθρώπων...
Λιγο μεγαλο αλλα πολυ καλο concept.
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πολύ άσχημη πόλη. Βία, εγκλήματα,
κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά και γκρίζοι δυστυχισμένοι
πολίτες.
Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε έξι μύρια κατοίκους που είχαν παραδοθεί
εντελώς στην μαυρίλα. Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου της πόλης
που
ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά του και
βλέποντας
την κατάντια της πόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση. Δήλωσε την
παραίτησή
του στο Πανεπιστήμιο, λέγοντας πως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλία του
και
στα έξι εκατομμύρια κατοίκους. Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, ο
καθηγητής
αυτός ήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους διδασκαλίας του. Για
παράδειγμα,
μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα, κατάφερε να επαναφέρει την τάξη
κατεβάζοντας τα βρακιά του. Γενικά δηλαδή, εφεύρισκε αστείους και εντελώς
ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το σκοπό του και περιέργως, πάντα τα
κατάφερνε. Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολή
σούπερμαν, αυτοχρίστηκε 'υπερπολίτης' και αμολύθηκε στους δρόμους βάζοντας
ταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος. Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά
επειδή όπως
έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν. Ο καινούργιος δήμαρχος
όμως
δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να
προσλάβει
20 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης. Η δουλειά τους
ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Σιγά, θα
μου
πείτε. Οι πολίτες όμως (που εννοείται στα τέτοια τους οι κανόνες οδικής
συμπεριφοράς), άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους πείραζε
πολύ
περισσότερο η δημόσια κοροϊδία, παρά τα πρόστιμα. Αμέσως μετά, βγήκε σε
διάφορες
τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους κατατσίτσιδος live, κλείνοντας την
παροχή
νερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να
εξοικονομούν
νερό. Και βουαλά! Η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε.Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου
οι
άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκες θα έβγαιναν βόλτα στην πόλη.
Αυτό,
ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα
βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε.. 700.000
γυναίκες
γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας
ήταν
γυναίκα εκείνο το βράδι. Το καλύτερο; Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με
thumbs
up και thumbs down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις
πράξεις
των συμπολιτών τους. Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το
ξεφτιλίσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά. Το ομαδικό κράξιμο ήταν
ό,τι
έπρεπε τελικά. Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε
τί
που ήθελε να πετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στο προσωπικό
του
γραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό
ταξιτζή.
Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζίδων
που ο
δήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας (αχαχχχ) και είχαν την προσωπική του
υποστήριξη.
Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουν
παραπάνω χρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο. Φυσικά και μάζεψε χρήματα. Τέλος,
προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε
αστέρια σε
κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί
το
αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σοκαριστικό.
Όχι, δεν είναι παραμύθι.
Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον δήμαρχο της
Μποκοτά το 1993. Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός
δήμαρχος,
ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό του
πείραμα.
Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να
καταφέρεις
να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας.
Μόνο
έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγές.Όλο το άρθρο και τα αποτελέσματα
των
πρακτικών του σε νούμερα, στο link
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πολύ άσχημη πόλη. Βία, εγκλήματα,
κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά και γκρίζοι δυστυχισμένοι
πολίτες.
Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε έξι μύρια κατοίκους που είχαν παραδοθεί
εντελώς στην μαυρίλα. Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου της πόλης
που
ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά του και
βλέποντας
την κατάντια της πόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση. Δήλωσε την
παραίτησή
του στο Πανεπιστήμιο, λέγοντας πως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλία του
και
στα έξι εκατομμύρια κατοίκους. Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, ο
καθηγητής
αυτός ήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους διδασκαλίας του. Για
παράδειγμα,
μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα, κατάφερε να επαναφέρει την τάξη
κατεβάζοντας τα βρακιά του. Γενικά δηλαδή, εφεύρισκε αστείους και εντελώς
ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το σκοπό του και περιέργως, πάντα τα
κατάφερνε. Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολή
σούπερμαν, αυτοχρίστηκε 'υπερπολίτης' και αμολύθηκε στους δρόμους βάζοντας
ταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος. Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά
επειδή όπως
έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν. Ο καινούργιος δήμαρχος
όμως
δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να
προσλάβει
20 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης. Η δουλειά τους
ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Σιγά, θα
μου
πείτε. Οι πολίτες όμως (που εννοείται στα τέτοια τους οι κανόνες οδικής
συμπεριφοράς), άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους πείραζε
πολύ
περισσότερο η δημόσια κοροϊδία, παρά τα πρόστιμα. Αμέσως μετά, βγήκε σε
διάφορες
τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους κατατσίτσιδος live, κλείνοντας την
παροχή
νερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να
εξοικονομούν
νερό. Και βουαλά! Η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε.Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου
οι
άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκες θα έβγαιναν βόλτα στην πόλη.
Αυτό,
ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα
βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε.. 700.000
γυναίκες
γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας
ήταν
γυναίκα εκείνο το βράδι. Το καλύτερο; Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με
thumbs
up και thumbs down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις
πράξεις
των συμπολιτών τους. Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το
ξεφτιλίσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά. Το ομαδικό κράξιμο ήταν
ό,τι
έπρεπε τελικά. Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε
τί
που ήθελε να πετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στο προσωπικό
του
γραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό
ταξιτζή.
Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζίδων
που ο
δήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας (αχαχχχ) και είχαν την προσωπική του
υποστήριξη.
Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουν
παραπάνω χρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο. Φυσικά και μάζεψε χρήματα. Τέλος,
προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε
αστέρια σε
κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί
το
αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σοκαριστικό.
Όχι, δεν είναι παραμύθι.
Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον δήμαρχο της
Μποκοτά το 1993. Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός
δήμαρχος,
ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό του
πείραμα.
Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να
καταφέρεις
να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας.
Μόνο
έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγές.Όλο το άρθρο και τα αποτελέσματα
των
πρακτικών του σε νούμερα, στο link
Monday 17 March 2008
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ;
ΝΑ ΠΟΙΟΙ ΜΗΝΥΣΑΝ ΤΗ ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ
Η Κόρη της υπουργού Πετραλιά και ο τ. ΓΓ του υπουργού Αλογοσκούφη
Έτσι υλοποιείται η προβοκάτσια ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
Χθες, το ΕΒΕΑ (Εμπορικό Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών) ανακοίνωσε ότι μήνυσε τη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ και ζητά απαγόρευση των απεργιών.
Υποτίθεται ότι αυτή η κίνηση εξυπηρετεί τα μέλη του, δηλαδή τους γονείς, τα αδέλφια, τα παιδιά, τους συγγενείς και φίλους των απεργών.
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα;
- Πρόεδρος ΕΒΕΑ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΙΧΑΛΟΣ. Τέως Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Οικονομίας, δηλ. του Αλογοσκούφη που παραιτήθηκε για να υλοποιήσει τις πολιτικές ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ στα επιμελητήρια. Ταυτόχρονα είναι μέλος του ΔΣ της ΔΕΗ. Δηλαδή υπεύθυνος για το κατάντημα ΔΕΗ και αποφασίζει πως θα γίνονται οι διακοπές. Αυτός που αποφάσισε να αυξηθεί το ρεύμα (και στα μέλη του) 17%, αν και είχε εισηγηθεί η αύξηση να είναι 30%.
- Γενική Γραμματέας ΕΒΕΑ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΛΛΗ – ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ. Κόρη της υπουργού Απασχόλησης ΦΑΝΗΣ ΠΑΛΗ-ΠΕΤΡΑΛΙΑ, που τσαλαπατά τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Είναι Διευθύνων σύμβουλος της οικογενειακής επιχείρησης «ΠΑΛΛΗΣ ΑΒΕΕ» και, το άλλο σημαντικό, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας.
Να λοιπόν ποιοι είναι οι δήθεν αγανακτισμένοι πολίτες.
Να ποιοι υλοποιούν την προβοκάτσια Καραμανλή με κω-δικό «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΣ».
Να ποιοι χρησιμοποιούνται για να εμφανίζεται ότι η κοινωνία αγανακτεί κατά των Απεργών.
Μαζί, διαπλεκόμενοι (ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ κατά Καραμανλή) δημοσιο-γράφοι με επικεφαλής τον Π. ΣΟΜΠΟΛΟ, άξιο τέκνο της ΝΔ. Άρ-παξαν το… Ταμείο με αντάλλαγμα να τσακίσουν τους απεργούς.
Ταυτόχρονα εκβιάζουν ή… τάζουν σε στελέχη της ΔΑΚΕ για να σπάσουν την απεργία.
Γιάννης Ζωχιός
Πρώην Αντ/δρος ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ
ΝΑ ΠΟΙΟΙ ΜΗΝΥΣΑΝ ΤΗ ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ
Η Κόρη της υπουργού Πετραλιά και ο τ. ΓΓ του υπουργού Αλογοσκούφη
Έτσι υλοποιείται η προβοκάτσια ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
Χθες, το ΕΒΕΑ (Εμπορικό Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών) ανακοίνωσε ότι μήνυσε τη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ και ζητά απαγόρευση των απεργιών.
Υποτίθεται ότι αυτή η κίνηση εξυπηρετεί τα μέλη του, δηλαδή τους γονείς, τα αδέλφια, τα παιδιά, τους συγγενείς και φίλους των απεργών.
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα;
- Πρόεδρος ΕΒΕΑ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΙΧΑΛΟΣ. Τέως Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Οικονομίας, δηλ. του Αλογοσκούφη που παραιτήθηκε για να υλοποιήσει τις πολιτικές ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ στα επιμελητήρια. Ταυτόχρονα είναι μέλος του ΔΣ της ΔΕΗ. Δηλαδή υπεύθυνος για το κατάντημα ΔΕΗ και αποφασίζει πως θα γίνονται οι διακοπές. Αυτός που αποφάσισε να αυξηθεί το ρεύμα (και στα μέλη του) 17%, αν και είχε εισηγηθεί η αύξηση να είναι 30%.
- Γενική Γραμματέας ΕΒΕΑ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΛΛΗ – ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ. Κόρη της υπουργού Απασχόλησης ΦΑΝΗΣ ΠΑΛΗ-ΠΕΤΡΑΛΙΑ, που τσαλαπατά τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Είναι Διευθύνων σύμβουλος της οικογενειακής επιχείρησης «ΠΑΛΛΗΣ ΑΒΕΕ» και, το άλλο σημαντικό, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας.
Να λοιπόν ποιοι είναι οι δήθεν αγανακτισμένοι πολίτες.
Να ποιοι υλοποιούν την προβοκάτσια Καραμανλή με κω-δικό «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΣ».
Να ποιοι χρησιμοποιούνται για να εμφανίζεται ότι η κοινωνία αγανακτεί κατά των Απεργών.
Μαζί, διαπλεκόμενοι (ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ κατά Καραμανλή) δημοσιο-γράφοι με επικεφαλής τον Π. ΣΟΜΠΟΛΟ, άξιο τέκνο της ΝΔ. Άρ-παξαν το… Ταμείο με αντάλλαγμα να τσακίσουν τους απεργούς.
Ταυτόχρονα εκβιάζουν ή… τάζουν σε στελέχη της ΔΑΚΕ για να σπάσουν την απεργία.
Γιάννης Ζωχιός
Πρώην Αντ/δρος ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ
Sunday 16 March 2008
προς mmg
Μου αρέσει ο τρόπος που συζητάμε τις απόψεις μας με πάθος διογκώνοντας ακόμα περισσότερο την αγάπη μας.
Πώς γίνεται αυτό;
Πώς γίνεται αυτό;
Friday 14 March 2008
οι απεργιες ειναι καταχρηστικες, η απώλεια των χρηματων των ταμειων και οι αυξησεις οχι
Ο Κ.Καραμανλής τόνισε: «Ένα είναι βέβαιο, κανείς δεν δικαιούται να κάνει κατάχρηση της επαγγελματικής του θέσης και της θέσης που του έχει εμπιστευτεί η κοινωνία για την εξυπηρέτησή της, σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Αυτό είναι αυτονόητο και πασιφανές».
Αυτά είχε να δηλώσει από τις Βρυξέλλες ο πρωθυπουργός μας... Η κατάχρηση της εξουσίας που εμπιστεύτηκε ο ελληνικός λαός στα χέρια του δεν τον αφορά. Το γεγονός πως δούλεψε το λαό για να εκλεγεί ενώ τώρα κάνει τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που έταζε, δεν τον αφορά. Η αισχροκέρδια, η ασυδοσία κυβερνητικών, πολιτικών, δικαστών, δεν τον αφορά. Τα σκάνδαλα και τα ομόλογα με τα λεφτά του κοσμάκη δεν τον αφορούν. Μόνο οι απεργοί είναι εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Αυτός το υπηρετεί!
Με εξοργίζει, με κάνει τρελό, για πόσο ηλίθιους μας περνάνε; (ή πόσο ηλίθιοι είμαστε;)
Αρνούμαι να εξοργιστώ με τους απεργούς. Όταν υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα, καλό είναι να βλέπουμε την πηγή του προβλήματος κι εκεί να στρεφόμαστε. Γιατί είναι δύσκολο να το καταλάβουμε αυτό;
Thursday 13 March 2008
Μου το εστειλε μια φιλη και το ανεβαζω. Τα λεει ολα. Οπως πρεπει. Οπως ειναι. ΠΑΡΕ ΘΕΣΗ!
Πώς εκμαύλισαν έτσι τις συνειδήσεις μας;
Πώς παρέλυσαν τα αντανακλαστικά μας;
Πώς μας μετέτρεψαν σε άβουλα όντα, πώς πολτοποίησαν το μυαλό μας;
Πώς κατόρθωσαν να μας οδηγήσουν εξαθλιωμένους στο περιθώριο της ζωής μας;
Πώς κατάφεραν να εξασφαλίσουν τη σιωπή μας στις ανομίες τους;
Όταν η συντριπτική πλειονότητα των συνανθρώπων μας υποφέρει αφόρητα, όταν στερείται βασικά ανθρώπινα δικαιώματά της όπως το δικαίωμα στην περίθαλψη, στην εκπαίδευση, στην ασφάλεια, όταν θίγονται εργασιακά δικαιώματα που με αγώνες και αίμα κατακτήθηκαν, όταν παραβιάζεται το 8ωρο, όταν υπονομεύεται η μητρότητα από τους ίδιους εκείνους πολιτικούς που στα ΜΜΕ υποκριτικά θρηνούν για την υπογεννητικότητα, όταν τα συστήματα δημόσιας υγείας και δημόσιας εκπαίδευσης καταρρέουν και την τιμή τους, ακόμη, διασώζουν μια χούφτα κακοπληρωμένοι γιατροί και δάσκαλοι, πώς είναι δυνατόν να παραμένουμε απαθείς;
«Πόσο πια πρέπει να μας εξευτελίσουν για να κουνηθούμε από τη θέση μας;», αναρωτιόταν πρόσφατα ένας φίλος και απάντηση, δυστυχώς, δεν μπορώ να δώσω.
Επικαλούνται πολλοί πως δεν έχουν τη δυνατότητα να απεργήσουν, πιεζόμενοι από τις οικονομικές υποχρεώσεις τους (και θα αποφύγω εδώ κάθε αναφορά στην ηθική διάσταση της άρνησής τους για συμμετοχή σε απεργία του κλάδου). Δεν αναλογίζονται όμως ποιος τους οδήγησε στον πάτο του βαρελιού, ποιος τους εξανάγκασε να ανοίγουν και να κλείνουν ομόκεντρους κύκλους και να κυνηγούν, στον αιώνα τον άπαντα, την ουρά τους, λαμβάνοντας νέο δάνειο προκειμένου να αποπληρώσουν το παλιό και, φυσικά, δεν στρέφονται εναντίον του.
Ποιος είναι, όμως, υπεύθυνος για την ασυδοσία των βιομηχάνων;
Ποιος είναι υπεύθυνος για την απουσία των κρατικών ελέγχων και την ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών;
Ποιος ευθύνεται για τις πενιχρές αυξήσεις των αποδοχών μας;
Ποιος ευθύνεται για την εκτίναξη του κόστους ζωής στη χώρα μας;
Ποιος πρέπει να λογοδοτήσει για την εκχώρηση σε ιδιώτες της υγείας και της εκπαίδευσης;
Ποιος μας καταδικάζει στην ανέχεια;
Ποιος υποθηκεύει το μέλλον μας;
Ποιος νομοθετεί, σκανδαλωδώς, προς όφελός του;
Θα δούμε τον ένοχο; Θα τον αναγκάσουμε να πληρώσει; Ή θα εξακολουθήσουμε να καταπίνουμε την οργή και τον θυμό μας αντί να τα αφήσουμε να γίνουν ποτάμι και να πνίξουν όλους όσοι - δεκαετίες τώρα - κερδοσκοπούν σε βάρος μας και στις πλάτες μας παίζουν τα πιο εφιαλτικά παιχνίδια; Θα αντιληφθούμε, κάποτε, πως με την υποχωρητική στάση μας στρέφουμε το όπλο κατά του εαυτού μας και των παιδιών μας, πατάμε τη σκανδάλη και τα προετοιμάζουμε να ενταχθούν, στη χειρότερη περίπτωση, στην ατελείωτη στρατιά των ανέργων ή, στην καλύτερη περίπτωση, στη δεξαμενή υποαπασχολούμενων μισθωτών χωρίς κανένα εργασιακό, ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό δικαίωμα; Θα συνειδητοποιήσουμε ότι εφόσον παραμένουμε απαθείς τους διδάσκουμε υποταγή και νοοτροπία δούλου;
Μήπως ήρθε η ώρα να επιλέξουμε στρατόπεδο;
Δες τον εχθρό. Πάρε θέση.
Πώς παρέλυσαν τα αντανακλαστικά μας;
Πώς μας μετέτρεψαν σε άβουλα όντα, πώς πολτοποίησαν το μυαλό μας;
Πώς κατόρθωσαν να μας οδηγήσουν εξαθλιωμένους στο περιθώριο της ζωής μας;
Πώς κατάφεραν να εξασφαλίσουν τη σιωπή μας στις ανομίες τους;
Όταν η συντριπτική πλειονότητα των συνανθρώπων μας υποφέρει αφόρητα, όταν στερείται βασικά ανθρώπινα δικαιώματά της όπως το δικαίωμα στην περίθαλψη, στην εκπαίδευση, στην ασφάλεια, όταν θίγονται εργασιακά δικαιώματα που με αγώνες και αίμα κατακτήθηκαν, όταν παραβιάζεται το 8ωρο, όταν υπονομεύεται η μητρότητα από τους ίδιους εκείνους πολιτικούς που στα ΜΜΕ υποκριτικά θρηνούν για την υπογεννητικότητα, όταν τα συστήματα δημόσιας υγείας και δημόσιας εκπαίδευσης καταρρέουν και την τιμή τους, ακόμη, διασώζουν μια χούφτα κακοπληρωμένοι γιατροί και δάσκαλοι, πώς είναι δυνατόν να παραμένουμε απαθείς;
«Πόσο πια πρέπει να μας εξευτελίσουν για να κουνηθούμε από τη θέση μας;», αναρωτιόταν πρόσφατα ένας φίλος και απάντηση, δυστυχώς, δεν μπορώ να δώσω.
Επικαλούνται πολλοί πως δεν έχουν τη δυνατότητα να απεργήσουν, πιεζόμενοι από τις οικονομικές υποχρεώσεις τους (και θα αποφύγω εδώ κάθε αναφορά στην ηθική διάσταση της άρνησής τους για συμμετοχή σε απεργία του κλάδου). Δεν αναλογίζονται όμως ποιος τους οδήγησε στον πάτο του βαρελιού, ποιος τους εξανάγκασε να ανοίγουν και να κλείνουν ομόκεντρους κύκλους και να κυνηγούν, στον αιώνα τον άπαντα, την ουρά τους, λαμβάνοντας νέο δάνειο προκειμένου να αποπληρώσουν το παλιό και, φυσικά, δεν στρέφονται εναντίον του.
Ποιος είναι, όμως, υπεύθυνος για την ασυδοσία των βιομηχάνων;
Ποιος είναι υπεύθυνος για την απουσία των κρατικών ελέγχων και την ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών;
Ποιος ευθύνεται για τις πενιχρές αυξήσεις των αποδοχών μας;
Ποιος ευθύνεται για την εκτίναξη του κόστους ζωής στη χώρα μας;
Ποιος πρέπει να λογοδοτήσει για την εκχώρηση σε ιδιώτες της υγείας και της εκπαίδευσης;
Ποιος μας καταδικάζει στην ανέχεια;
Ποιος υποθηκεύει το μέλλον μας;
Ποιος νομοθετεί, σκανδαλωδώς, προς όφελός του;
Θα δούμε τον ένοχο; Θα τον αναγκάσουμε να πληρώσει; Ή θα εξακολουθήσουμε να καταπίνουμε την οργή και τον θυμό μας αντί να τα αφήσουμε να γίνουν ποτάμι και να πνίξουν όλους όσοι - δεκαετίες τώρα - κερδοσκοπούν σε βάρος μας και στις πλάτες μας παίζουν τα πιο εφιαλτικά παιχνίδια; Θα αντιληφθούμε, κάποτε, πως με την υποχωρητική στάση μας στρέφουμε το όπλο κατά του εαυτού μας και των παιδιών μας, πατάμε τη σκανδάλη και τα προετοιμάζουμε να ενταχθούν, στη χειρότερη περίπτωση, στην ατελείωτη στρατιά των ανέργων ή, στην καλύτερη περίπτωση, στη δεξαμενή υποαπασχολούμενων μισθωτών χωρίς κανένα εργασιακό, ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό δικαίωμα; Θα συνειδητοποιήσουμε ότι εφόσον παραμένουμε απαθείς τους διδάσκουμε υποταγή και νοοτροπία δούλου;
Μήπως ήρθε η ώρα να επιλέξουμε στρατόπεδο;
Δες τον εχθρό. Πάρε θέση.
ακορντεονακι
ο kosmo ταξιδεύει άλλους με τους μουσικές του εκεί κοντά στη θάλασσα, ίσως να πάει και η mmg με το sigmund εκεί να μου τον φιλήσουν, ίσως να πάει και ο pink revolution που μπέρδεψε τις μέρες και νόμιζε πως είναι Τρίτη - ε λοιπόν όχι.
ο okatafantasiansas θα πάει στο Μεξικό κι εγώ κάνω σχέδια να πάω να τον δω την ώρα που μια γιαγια στη γειτονιά της Μ. δεν είχε 70 λεπτά να πάρει ψωμί, την ώρα που οι απεργοί συκοφαντούνται από κυβερνητικούς και δημοσιογράφους που καταφέρνουν πάλι να στρέφουν τη μια κοινωνική ομάδα κατά της άλλης - παλιά τους τέχνη κόσκινο.
η unapatatras παίρνει άερα στην Ιβηρική και μου κλεινει το ματι, ενω το δικό μου ματι θελει να κλεισει απο μονο του ή να πάρει τους δρομους να γλυτώσει από το Χαμουραμπί και τους νόμους του, αλλά φοβάται... θα κοιμηθεί ή πάλι τα ίδια;
το Πάσχα δεν αργεί, το ταξίδι, το σπίτι, η ώχρα στους τοίχους, τα φυτά, η γάτα, δεν αργούν, ε;
το european taxim με κάνει κομμάτια - άλλο ένα τεράστιο ευχαριστω στον kosmo μου που με στελνει σε τροχια καθε φορα που δε θελω να παταω στη γη
μου λειπετε, ολα, ολοι μου λειπουν, και πονανε ολα επισης, η αδικια η κοινωνικη, η φτωχια, αυτη, οι αδιεξοδοι δρομοι, τα σκοτεινα τουνελ, τα σπασμενα νυχια στην αποπειρα να παρεις ανασα
κανεναν δε βοηθαω με το να θλιβομαι, το ξερω, αλλα θλιβομαι
και παμε παλι, αυριο ξημερωνει μια νεα μερα
ακορντεονακι, κύριε Στρόφαλη, να πεσω για υπνο με τα αυτοκολλητάκια στα πέλματα που απορροφουν τις τοξινες
ο okatafantasiansas θα πάει στο Μεξικό κι εγώ κάνω σχέδια να πάω να τον δω την ώρα που μια γιαγια στη γειτονιά της Μ. δεν είχε 70 λεπτά να πάρει ψωμί, την ώρα που οι απεργοί συκοφαντούνται από κυβερνητικούς και δημοσιογράφους που καταφέρνουν πάλι να στρέφουν τη μια κοινωνική ομάδα κατά της άλλης - παλιά τους τέχνη κόσκινο.
η unapatatras παίρνει άερα στην Ιβηρική και μου κλεινει το ματι, ενω το δικό μου ματι θελει να κλεισει απο μονο του ή να πάρει τους δρομους να γλυτώσει από το Χαμουραμπί και τους νόμους του, αλλά φοβάται... θα κοιμηθεί ή πάλι τα ίδια;
το Πάσχα δεν αργεί, το ταξίδι, το σπίτι, η ώχρα στους τοίχους, τα φυτά, η γάτα, δεν αργούν, ε;
το european taxim με κάνει κομμάτια - άλλο ένα τεράστιο ευχαριστω στον kosmo μου που με στελνει σε τροχια καθε φορα που δε θελω να παταω στη γη
μου λειπετε, ολα, ολοι μου λειπουν, και πονανε ολα επισης, η αδικια η κοινωνικη, η φτωχια, αυτη, οι αδιεξοδοι δρομοι, τα σκοτεινα τουνελ, τα σπασμενα νυχια στην αποπειρα να παρεις ανασα
κανεναν δε βοηθαω με το να θλιβομαι, το ξερω, αλλα θλιβομαι
και παμε παλι, αυριο ξημερωνει μια νεα μερα
ακορντεονακι, κύριε Στρόφαλη, να πεσω για υπνο με τα αυτοκολλητάκια στα πέλματα που απορροφουν τις τοξινες
Sunday 9 March 2008
Saturday 8 March 2008
Thursday 6 March 2008
Έλαβα το παρακάτω:
"Γίνεται παγκόσμια έρευνα για τις συνήθειες και τον τρόπο σκέψης των διαφόρων λαών.
Σε ένα δωμάτιο είναι μια ξανθιά γκομενίτσα, και ένα τραπέζι, στο οποίο βρίσκονται ένα μισοτελειωμένο πλεκτό κι ένα σάντουιτς. Θα πρέπει ο κάθε εξεταζόμενος να τελειώσει το πλεκτό, να φάει το σάντουιτς και να γ@!?σει την γκομενίτσα. Με όποια σειρά θέλει.
Μπαίνει ένας Αμερικανός. Τρώει πρώτα το σάντουιτς, μετά γ@!?αει την γκομενίτσα, και τέλος τελειώνει το πλεκτό. Εξηγεί μετά ότι έτσι συνηθίζεται στην Αμερική: Το πρωί ξεκινάς με ένα καλό πρωινό, ρίχνεις ένα στη γκόμενά σου, και μετά δουλειά.
Μπαίνει ένας Γερμανός. Τελειώνει πρώτα το πλεκτό, μετά τρώει το σάντουιτς, και στο τέλος γ@!?αει τη γκομενίτσα. Εξηγεί μετά ότι έτσι συνηθίζεται στη Γερμανία: Πρώτα η δουλειά, μετά φαγητό για να δυναμώσεις, και τελευταία η διασκέδαση.
Μπαίνει κι ένας Έλληνας. Βάζει τη γκομενίτσα να πλέκει, και την γ@!?αει τρώγωντας ταυτόχρονα το σάντουιτς. Αφού έχει εντυπωσιάσει τους πάντες με τη σύλληψη, εξηγεί ότι έτσι συνηθίζεται στην Ελλάδα: για να φας καλά, πρέπει να γ@!?άς τον εργαζόμενο!"
Για να μην πιάσουμε συζήτηση και για το ασφαλιστικό...
"Γίνεται παγκόσμια έρευνα για τις συνήθειες και τον τρόπο σκέψης των διαφόρων λαών.
Σε ένα δωμάτιο είναι μια ξανθιά γκομενίτσα, και ένα τραπέζι, στο οποίο βρίσκονται ένα μισοτελειωμένο πλεκτό κι ένα σάντουιτς. Θα πρέπει ο κάθε εξεταζόμενος να τελειώσει το πλεκτό, να φάει το σάντουιτς και να γ@!?σει την γκομενίτσα. Με όποια σειρά θέλει.
Μπαίνει ένας Αμερικανός. Τρώει πρώτα το σάντουιτς, μετά γ@!?αει την γκομενίτσα, και τέλος τελειώνει το πλεκτό. Εξηγεί μετά ότι έτσι συνηθίζεται στην Αμερική: Το πρωί ξεκινάς με ένα καλό πρωινό, ρίχνεις ένα στη γκόμενά σου, και μετά δουλειά.
Μπαίνει ένας Γερμανός. Τελειώνει πρώτα το πλεκτό, μετά τρώει το σάντουιτς, και στο τέλος γ@!?αει τη γκομενίτσα. Εξηγεί μετά ότι έτσι συνηθίζεται στη Γερμανία: Πρώτα η δουλειά, μετά φαγητό για να δυναμώσεις, και τελευταία η διασκέδαση.
Μπαίνει κι ένας Έλληνας. Βάζει τη γκομενίτσα να πλέκει, και την γ@!?αει τρώγωντας ταυτόχρονα το σάντουιτς. Αφού έχει εντυπωσιάσει τους πάντες με τη σύλληψη, εξηγεί ότι έτσι συνηθίζεται στην Ελλάδα: για να φας καλά, πρέπει να γ@!?άς τον εργαζόμενο!"
Για να μην πιάσουμε συζήτηση και για το ασφαλιστικό...
Saturday 1 March 2008
αν νομιζατε οτι συμβαινουν μονο στο Μπενακη...
Βερολίνο
Στείλε το άρθρο με emailΤύπωσε το άρθρο
Προσωρινά κλειστή παραμένει αίθουσα τέχνης στο Βερολίνο όπου ένα από τα έργα διακωμωδούσε την Κάαμπα, το ιερότερο προσκύνημα των μουσουλμάνων που βρίσκεται στην Μέκκα.
Μία από τις αφίσες εικονίζει την Κάαμπα - ένα κυβικού σχήματος κτίριο από μαύρο γρανίτη - και τη φράση «ηλίθια πέτρα» στα γερμανικά. Οι Μουσουλμάνοι όταν προσεύχονται στρέφονται προς τη Μέκκα.
Οι διοργανωτές έλαβαν την απόφαση μετά από απειλές που δέχτηκαν και θεωρείται ότι προέρχονταν από μουσουλμάνους. Εξέφρασαν όμως και την ανησυχία τους, όπως σημειώνει το BBC, για το ότι κάποιες ομάδες λογοκρίνουν έργα τέχνης.
Τις απειλές διερευνά η αστυνομία.
Η έκθεση περιλαμβάνει 22 αφίσες από την δανέζική ομάδας καλλιτεχνών Surrend («παραδόσου» στα αγγλικά) που σατιρίζουν την συνωμοσιολογική θεωρία ότι οι ομάδες Εβραίων ελέγχουν τα πάντα, θέση που είναι διαδεδομένη και ανάμεσα στους Αραβες. Η ομάδα δηλώνει ότι σατιρίζει τους ισχυρούς ηγέτες και τις ιδεολογίες τους.
Στείλε το άρθρο με emailΤύπωσε το άρθρο
Προσωρινά κλειστή παραμένει αίθουσα τέχνης στο Βερολίνο όπου ένα από τα έργα διακωμωδούσε την Κάαμπα, το ιερότερο προσκύνημα των μουσουλμάνων που βρίσκεται στην Μέκκα.
Μία από τις αφίσες εικονίζει την Κάαμπα - ένα κυβικού σχήματος κτίριο από μαύρο γρανίτη - και τη φράση «ηλίθια πέτρα» στα γερμανικά. Οι Μουσουλμάνοι όταν προσεύχονται στρέφονται προς τη Μέκκα.
Οι διοργανωτές έλαβαν την απόφαση μετά από απειλές που δέχτηκαν και θεωρείται ότι προέρχονταν από μουσουλμάνους. Εξέφρασαν όμως και την ανησυχία τους, όπως σημειώνει το BBC, για το ότι κάποιες ομάδες λογοκρίνουν έργα τέχνης.
Τις απειλές διερευνά η αστυνομία.
Η έκθεση περιλαμβάνει 22 αφίσες από την δανέζική ομάδας καλλιτεχνών Surrend («παραδόσου» στα αγγλικά) που σατιρίζουν την συνωμοσιολογική θεωρία ότι οι ομάδες Εβραίων ελέγχουν τα πάντα, θέση που είναι διαδεδομένη και ανάμεσα στους Αραβες. Η ομάδα δηλώνει ότι σατιρίζει τους ισχυρούς ηγέτες και τις ιδεολογίες τους.
Subscribe to:
Posts (Atom)
