και μέσα στον πανικό όλον αυτό, και την οικονομική κρίση, έχεις και τα αφεντικά να προσπαθούν να την εκμεταλλευτούν για να διώξουν υπαλλήλους, όχι επειδή η επιχείρηση έχει πάψει να είναι κερδοφόρα και "κινδυνεύει", αλλά α) επειδή έχουν μειωθεί λίγο τα κέρδη, β) επειδή έδιωξε δύο άτομα από το διπλανό τμήμα και ετοιμάζεται να διώξει και τρίτον από το ίδιο τμήμα, άρα κάποιον πρέπει να διώξει και από το δικό σου. είναι θέμα ισορροπίας. Ακούς φίλε μου; Επειδή βρήκε την ευκαιρία να διώξει υπαλλήλους για τους οποίους είχε και παράπονα από τη δουλειά τους, έρχεται τώρα σ' εμένα και επειδή είμαι επικεφαλής του διπλανού τμήματος και επειδή δεν έχει τ' αρχίδια να πάρει μια απόφαση, και επειδή δεν βρίσκει κανένα λόγο που να στηρίζει μια τέτοια απόφαση, αλλά τον ενοχλούν τα καβούρια στις τσέπες, βάζει εμένα και άλλους συναδέλφους να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα και να "δώσουμε" τον πιο αδύναμο κρίκο. Κατάλαβες φίλε μου; Ε δε θα παίξω το παιχνιδάκι σου φίλε μου. Το κρίμα θα βαραίνει το δικό σου λαιμουδάκο, όχι το δικό μου. Γαμώ το κέρατό μου γαμώ.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
eleos!
Το ζω 2 μήνες τώρα. Κάθε μέρα που περνάει μτριόμαστε να δούμε αν είμαστε όλοι ακόμα εκεί. "Και γιατί διώξαμε μόνο εμείς συναδέλφους και η Μηχανογράφηση δεν έδιωξε κανέναν?" λέει ο συνάδελφος που στενοχωρήθηκε που έφυγε ο συνάδελφός του που ήταν μαζί, στην ίδια εταιρεία, αγωνιζόμενος για την αύξηση των κερδών του ίδιου επιχειρηματία, τα τελευταία 25 χρόνια......................
Η νομοθεσία δεν επιτρέπει να απολύονται περισσότεροι από το 2% του προσωπικού κάθε μήνα. Ευτυχώς, η καλή μας η νομοθεσία, δεν επιτρέπει τον εξευτελισμό του εργαζομένου.........
Ο κόμπος στο λαιμό συνεχίζεται.
Post a Comment