ΕΙΠΑ ΚΙ ΕΓΩ, ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΟΤΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ? ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΙΑ ΕΣΑΣ, ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ. ΝΤΡΟΠΗ! ΝΤΡΟΠΗ! ΝΤΡΟΠΗ! ΑΙΣΧΟΣ! ΣΙΧΑΘΗΚΑ!

Kylie...

Μικρούλα και γλυκούλα Kylie...

ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ ΜΙΚΡΕ ΚΩΝΣΤΑΝΤΗ!
ΘΑ Σ'ΑΓΑΠΑΜΕ, ΘΑ ΣΕ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ,
ΘΑ ΣΕ ΚΑΚΟΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ...
ΥΠΟΣΧΟΜΑΣΤΕ!

ΚΑΙ ΣΤΗ ΡΩΜΗ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ...

WANDERLUST (Bjork) - ΚΑΝΟΝΙΚΑ 3D, ΕΔΩ 2D :-((

ΜΟΥ ΕΧΕΤΕ ΛΕΙΨΕΙ, ΓΑΜΩΤΗΜΟΥ!

little things

Theres so many things that we miss in our everyday lives
Were so busy hustling, bustling chasing far away dreams
We forget the little things
Like blue skies, green eyes and our babies growing
Like rainbows, fresh snow and the smell of summer
We forget to live.

Give us eyes like children so we live each day as others
Were so sure we know so much that we forget to listen
Then we wander freckle faced
Like cheep thrills bad spill and constant consumption
Like tv, cds and cars that speak our names
We forget to live.

Theres so many things that we miss in our everyday lives
Were so busy hustling, bustling chasing far away dreams
We forget the little things
Like blue skies, green eyes and our babies growing
Like rainbows, fresh snow and the smell of summer
We forget to live.

lamb

ΒΙ-1

Με λένε Μπι, από το Βαρβάρα, είμαι 23 ετών, ζω στα νότια προάστεια της Αθήνας και λατρεύω τη ζωή μου. Λατρεύω εμένα και τις φίλες μου, τα μαλλιά μου που ποτέ δε με πρόδωσαν και φυσικά την επιθυμία των αρσενικών να με κάνουν ευτυχισμένη. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι θα ήθελα να είμαι σαν τη Μαίρη, τη γειτόνισσά μου που έχει πολύ μεγάλη θέση στο γραφείο διασύνδεσης και επιχορηγήσεων ευρωπαϊκών κονδυλίων ή κάπως έτσι τέλος πάντων, γιατί όλοι στη γειτονιά λένε πόσο έξυπνη και πετυχημένη είναι. Σε μένα, όμως, λένε πάντα για τα μαλλιά μου. Τη Μαίρη, βέβαια, κάπως τη λυπάμαι γιατί φαίνεται συνέχεια νευριασμένη. Αυτό που λένε από τα νεύρα, μου σηκώθηκαν τα μαλλιά; Έτσι ακριβώς είναι συνέχεια. Άσε που νύχτα φεύγει, νύχτα έρχεται. Πολλές φορές λέμε καλημέρα το ξημέρωμα, όταν γυρνάω από τα μπουζούκια και η Μαίρη μπαίνει στο πανάκριβο αυτοκίνητό της να πάει στη δουλειά της. Εμένα, ένα πιο ακριβό αυτοκίνητο μ’ έχει μόλις αφήσει σπίτι (χιχιχι). Και δε χρειάζεται να πληρώνω και τα σέρβις του!

ΤΟ ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΛΟΓΕΙΝ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΤΗΝ ΠΟΠΗ ΤΟΥ

Έφυγε τη Δευτέρα του Πάσχα από κοντά μας η πολύτιμη και αξέχαστη φίλη και συναγωνίστρια Πόπη Μπάκα.


Πολύτιμη γιατί; Γιατί αφιέρωσε ένα μεγάλο κομμάτι από την προσωπική και οικογενειακή της ζωή για ζητήματα φυσικού περιβάλλοντος και της αδέσποτης τετράποδης πανίδας των αστικών μας κέντρων. Ακούραστη ερευνήτρια, με προσωπικές συναντήσεις, φιλικές επαφές και διασταύρωση στοιχείων θεμελίωνε τις περιβαλλοντικές της αναζητήσεις. Διαλλακτική, μειλίχια και φιλική αλλά και όταν χρειαζόταν ανυποχώρητη από βαθιά αίσθηση του δίκαιου αγώνα της. Συγκρούστηκε με οργανωμένα συμφέροντα, διώχθηκε και αγωνίστηκε δικαστικά. Δεν έχασε ποτέ το θάρρος της, ούτε την πίστη της και απέρριψε συμβιβασμούς οσάκις της προτάθηκαν.



Αξέχαστη γιατί; Γιατί η Πόπη μας με το παράδειγμά της νεύρωνε τα ενδιαφέροντα του πολίτη και τον έκανε ενεργό. Συστράτευε. Κινητοποιούσε. Και πάντα με το χαμόγελο και την ανοχή. Συγγραφικό επιστέγασμα της δράσης της ήταν το βιβλίο της «Παράνομη διακίνηση κατοικιδίων ζώων. Αμερική – Ευρώπη - Ελλάδα» που εκδόθηκε το 2005 από την Ευώνυμο Οικολογική Βιβλιοθήκη. Εξάλλου ένας τεράστιος όγκος ερευνητικού υλικού για τις μαζικές και παράνομες εξαγωγές αδέσποτων τετραπόδων από τη χώρα μας, περιμένει την αξιοποίησή του από τον όποιο ενδιαφερόμενο.



Αυτή τη συγκινητική σταυροφορία της Πόπης μας διέκοψε η επώδυνη ασθένεια που της επιτέθηκε πριν από μήνες και από τον περασμένο Αύγουστο και μετά αποκαλύφθηκε σε μας τους φίλους της ένας ακόμα ποιοτικός προσδιορισμός του χαρακτήρα της. Το ψυχικό της μεγαλείο και η υψηλή αξιοπρέπειά της. Βάσταξε με δύναμη ψυχής τις ταλαιπωρίες από την σύγκρουσή της με την αρρώστια. Κι όπως μέχρι εκείνη τη στιγμή αισιοδοξούσε για τα πάντα έτσι και τώρα απάλυνε τις επιπτώσεις της ύπουλης ασθένειάς της, παρέλειπε τα δυσάρεστα, αποσιωπούσε τον πόνο και αναδεικνυόταν σε ήρωα τραγικό μιας χαμένης από καιρό μάχης. Κι αυτός ο ηρωισμός ήταν που αναπτέρωνε και το ηθικό του αγαπημένου της Σπύρου και των πολυαγαπημένων της γιων και ανατροφοδοτούνταν από την αμέριστη και υποδειγματική συμπαράσταση του ανδρικού πληθυσμού στο οικογενειακό της περιβάλλον.



Η Πόπη θα λείψει από όλους τους δικούς της, από εμάς στο Τετραποδολογείν αλλά και από όσους είναι πρόθυμοι να πάρουν τη σκυτάλη από τα ζεστά της χέρια και να συνεχίσουν το τρέξιμο, όπως εκείνη θα επιθυμούσε. Εμείς της υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε τον τίμιο αγώνα της προκειμένου να κάνουμε γνωστά στους παροικούντες τη ζωοφιλική Ιερουσαλήμ όσα δεν πρόλαβε εκείνη να αποκαλύψει χτυπημένη από τη νόσο.



Στο καλό Πόπη μας. Στο καλό.