ΤΟ ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΛΟΓΕΙΝ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΤΗΝ ΠΟΠΗ ΤΟΥ

Έφυγε τη Δευτέρα του Πάσχα από κοντά μας η πολύτιμη και αξέχαστη φίλη και συναγωνίστρια Πόπη Μπάκα.


Πολύτιμη γιατί; Γιατί αφιέρωσε ένα μεγάλο κομμάτι από την προσωπική και οικογενειακή της ζωή για ζητήματα φυσικού περιβάλλοντος και της αδέσποτης τετράποδης πανίδας των αστικών μας κέντρων. Ακούραστη ερευνήτρια, με προσωπικές συναντήσεις, φιλικές επαφές και διασταύρωση στοιχείων θεμελίωνε τις περιβαλλοντικές της αναζητήσεις. Διαλλακτική, μειλίχια και φιλική αλλά και όταν χρειαζόταν ανυποχώρητη από βαθιά αίσθηση του δίκαιου αγώνα της. Συγκρούστηκε με οργανωμένα συμφέροντα, διώχθηκε και αγωνίστηκε δικαστικά. Δεν έχασε ποτέ το θάρρος της, ούτε την πίστη της και απέρριψε συμβιβασμούς οσάκις της προτάθηκαν.



Αξέχαστη γιατί; Γιατί η Πόπη μας με το παράδειγμά της νεύρωνε τα ενδιαφέροντα του πολίτη και τον έκανε ενεργό. Συστράτευε. Κινητοποιούσε. Και πάντα με το χαμόγελο και την ανοχή. Συγγραφικό επιστέγασμα της δράσης της ήταν το βιβλίο της «Παράνομη διακίνηση κατοικιδίων ζώων. Αμερική – Ευρώπη - Ελλάδα» που εκδόθηκε το 2005 από την Ευώνυμο Οικολογική Βιβλιοθήκη. Εξάλλου ένας τεράστιος όγκος ερευνητικού υλικού για τις μαζικές και παράνομες εξαγωγές αδέσποτων τετραπόδων από τη χώρα μας, περιμένει την αξιοποίησή του από τον όποιο ενδιαφερόμενο.



Αυτή τη συγκινητική σταυροφορία της Πόπης μας διέκοψε η επώδυνη ασθένεια που της επιτέθηκε πριν από μήνες και από τον περασμένο Αύγουστο και μετά αποκαλύφθηκε σε μας τους φίλους της ένας ακόμα ποιοτικός προσδιορισμός του χαρακτήρα της. Το ψυχικό της μεγαλείο και η υψηλή αξιοπρέπειά της. Βάσταξε με δύναμη ψυχής τις ταλαιπωρίες από την σύγκρουσή της με την αρρώστια. Κι όπως μέχρι εκείνη τη στιγμή αισιοδοξούσε για τα πάντα έτσι και τώρα απάλυνε τις επιπτώσεις της ύπουλης ασθένειάς της, παρέλειπε τα δυσάρεστα, αποσιωπούσε τον πόνο και αναδεικνυόταν σε ήρωα τραγικό μιας χαμένης από καιρό μάχης. Κι αυτός ο ηρωισμός ήταν που αναπτέρωνε και το ηθικό του αγαπημένου της Σπύρου και των πολυαγαπημένων της γιων και ανατροφοδοτούνταν από την αμέριστη και υποδειγματική συμπαράσταση του ανδρικού πληθυσμού στο οικογενειακό της περιβάλλον.



Η Πόπη θα λείψει από όλους τους δικούς της, από εμάς στο Τετραποδολογείν αλλά και από όσους είναι πρόθυμοι να πάρουν τη σκυτάλη από τα ζεστά της χέρια και να συνεχίσουν το τρέξιμο, όπως εκείνη θα επιθυμούσε. Εμείς της υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε τον τίμιο αγώνα της προκειμένου να κάνουμε γνωστά στους παροικούντες τη ζωοφιλική Ιερουσαλήμ όσα δεν πρόλαβε εκείνη να αποκαλύψει χτυπημένη από τη νόσο.



Στο καλό Πόπη μας. Στο καλό.