Αγαπώ, αγαπώ τον Μποστ...

Ένα πλοίον ταξιδεύον με υπέροχον καιρόν
αιφνιδίως εξοκείλει
ανοιχτά
ανοιχτά των Αζορών

Κι ένας νέος με μιαν νέαν, ωραιότατα παιδιά
φθάνουν κολυμβών γενναίως εις πλησίον αμμουδιάν

Ζώντας βίον πρωτογόνων και ο νέος με την κόρη
κοίταζαν και κάπου κάπου εάν έρχεται βαπόρι

Αλλά φθάσαντος χειμώνος και μη φθάνοντος βαπόρι
απεβίωσεν ο νέος και απέθανεν η κόρη

Αργότερα αργότερα
πλησίασαν δυο κότερα
ήρθε κι ένα βαπόρι ματαίως ψάχνον για να βρει
τον νεόν και την κόρη

Κατηραμένη νήσος, νήσος των Αζορών
που καταστρέφεις νέους και θάπτεις των κορών

Να πέσει τιμωρία από τον ουρανόν
να λείψεις απ’ τους χάρτας και των ωκεανών