ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ 3

Αυτό είναι σχόλιο της miaarkoudapouthneleganbetty που όφειλε επίσης να γίνει ποστ.
Είναι μια εμπειρία-άποψη που έρχεται να δείξει πως συχνά ο συναισθηματισμός μας κάνει να μη βλέπουμε πιο βαθειά (εγώ τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι)
Και πάντα η miaarkoudapoythneleganbetty είναι τόσο εύστοχη και περιεκτική, σα να συγκεντρώνει στα σχόλιά της χιλιάδες πράγματα που ίσως πολλοί σκεφτόμαστε.
Γιατί τελικά, όταν δεν γενικεύουμε, όταν παύουμε να βάζουμε τους πάντες στο ίδιο τσουβάλι, όταν αναλογιζόμαστε τις ευθύνες μας, τότε το δίκιο κάθε ανθρώπου σαν την Αμαλία γίνεται ακόμα πιο προφανές.
Για την Αμαλία λοιπόν κι αυτό


Ας αποφύγουμε τις γενικεύσεις. Δεν είναι έτσι όλοι οι γιατροί. Η ζωή το θέλησε να έρθω
σ΄ επαφή ΚΑΙ με εκπροσώπους της ιατρικής κοινότητας που τιμούσαν τον όρκο τους και
που κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια για να παρατείνουν τη ζωή της μητέρας μου
με όσα όπλα διέθεταν και που κινήσαν γη και ουρανό για να της εξασφαλίσουν κρεβάτι
σε εντατική όταν άρχισε να διαφαίνεται το Τέλος, ούτως ώστε να "αποχωρήσει" διασωληνωμένη, ήρεμη και αξιοπρεπής.

Είναι μεγάλο το δίκιο της Αμαλίας! Μεγάλο όμως και το άδικο το δικό μας που
τους υποτιμούμε, τους υβρίζουμε, που δεν αναγνωρίζουμε την προσφορά τους
και - κυρίως - δεν διαδηλώνουμε μαζί τους διεκδικώντας ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ αποδοχές,
την ΙΔΙΑ ακριβώς στιγμή που θεωρούμε πολύ λογικό (τόσο διαφθαρήκαμε και μεις)
π.χ. τη γυναίκα και τα παιδιά κάθε δημοσίου προσώπου να τα πηγαινοφέρνουν οι υπηρεσιακές
Μερσεντές ή ως υπηρεσιακοί παράγοντες να συναινούμε και να συνυπογράφουμε
μισθοδοτικές καταστάσεις στις οποίες μέλη Συμβουλίων Κρατικών
Οργανισμών (ακόμη και της ίδιας της Βουλής των Ελλήνων)
παρουσιάζονται ως παρόντες ενώ είναι απόντες, προκειμένου να εισπράξουν
την αμοιβή που προβλέπει ο νόμος επιβαρύνοντας ΑΣΥΣΤΟΛΑ τον κρατικό μας
προϋπολογισμό (και που αντί να τους πετάξουμε κανένα γιαούρτι τους κάνουμε
και υποκλίσεις κιόλας, γι αυτό και εξακολουθούν ως "είδος" να υφίστανται.
Εάν δεν υπάρξουν άλλωστε οι δούλοι πώς θα υπάρξουν οι αφεντάδες?).

Θέλουμε τον γιατρό πρωτοπόρο, καινοτόμο, ενημερωμένο για τα της ειδικότητάς του, ξεκούραστο πάντοτε,
ζεστό, φιλικό, ευγενή, πρόθυμο να λύσει κάθε απορία μας, έτοιμο να μοιραστεί κάθε αγωνία μας και ΟΛΑ αυτά με
1300 ευρώ το μήνα (δια 25 μέρες, δια 8 ώρες) δηλαδή με 6,5 ευρώ την ώρα. Ε, δεν-γί-νε-ται!!!
Κι όλα αυτά τη στιγμή που πληρώνουμε (αδιαμαρτύρητα) 100 ευρώ τον ηλεκτρολόγο της γωνίας (για 10 λεπτά)
ή 50 ευρώ για μανικιούρ - πετικιούρ (για 2 ώρες), μαύρα και αφορολόγητα.

Θα πρότεινα να αναρωτηθούμε μήπως χάσαμε το μέτρο και μήπως
αντί να καταδικάζουμε θα ήταν συνετότερο να προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε. Και κατόπιν,
να κάνουμε και ολίγη αυτοκριτική και να αναρωτηθούμε μήπως την επομένη αντί να ουρλιάξουμε
στη νοσηλεύτρια που δεν εξυπηρέτησε τον δικό μας άνθρωπο (μαζί με άλλους 100
ασθενείς) θα ήταν πιο φρόνιμο να συντάξουμε μια επιστολή διαμαρτυρίας για
τις άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες εργασίας της προς τον αρμόδιο Υπουργό
και να την κοινοποιήσουμε και σε όλα τα ΜΜΕ (κάποια θα την δημοσιεύσουν). Και την επομένη που θα
απεργήσουν οι γιατροί να απεργήσουμε ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ μαζί τους (όπως και όταν απεργούν οι εκπαιδευτικοί) για να παραλύσει
η χώρα, για να νεκρωθούν τα πάντα...
Εάν θεωρούμε την Υγεία μας πολύτιμη (και την Παιδεία επίσης) πρέπει
να αντιληφθούμε ότι δεν μπορούν να την ασκούν πειναλέοι και ψωραλέοι γιατροί και δάσκαλοι.
Επειδή όπως πολύ εύστοχα είχε επισημάνει πρόσφατα και η κ. Μαριάννα "τίποτα σ΄ αυτό το σαθρό σύστημα δεν πρόκειται ν΄ αλλάξει εάν δεν συνειδητοποιήσει ο καθένας μας το βαθμό της προσωπικής του εμπλοκής".

Και όλα τα παραπάνω βέβαια ας μην τα απομονώσουμε από τη γενικότερη προσπάθεια που καταβάλλεται
να ναυαγήσει ο Δημόσιος Τομέας (Υγεία, Εκπαίδευση, Δημόσια Διοίκηση) και να εκχωρηθούν τα πάντα σε ιδιώτες.