Την Παρασκευή που μας πέρασε, πήγαμε σπίτι κατά τις 12 το βράδυ. Αφήσαμε τα σκυλιά μας, τον Αραφάτ και την Πιπεριά, να πάνε τη βόλτα τους. Μισή ώρα αργότερα, ο Αραφάτ έφτασε σπίτι παραπατώντας, τρεκλίζοντας και με σπασμούς. Ευτυχώς, είχαμε ενέσεις στο σπίτι. Του κάναμε 3 ενέσεις. Γλύτωσε. Όχι όμως και η Πιπεριά μας...Την βρήκαμε πεθαμένη, με εμφανή τα σημάδια ότι πέθανε από φόλα. Ο Αραφάτ τη γλύτωσε γιατί πρόλαβε να γυρίσει σπίτι και να τον βοηθήσουμε. Η οργή μου δεν περιγράφεται. Θα ήθελα να πιάσω έναν, μόνο έναν, να βάζει φόλες... Θα πάω φυλακή, αλλά τουλάχιστον θα το έχω ευχαριστηθεί...
Monday, 29 October 2007
Friday, 26 October 2007
Thursday, 25 October 2007
Monday, 22 October 2007
Friday, 19 October 2007
ΠOΣA ΦIMΩMENA ΣTOMATA;
Προσέξτε, παρακαλώ, τα παρακάτω γεγονότα:
1. Σε μια έκθεση βιβλίου, νεαροί που διαφωνούν με την ιδεολογική κατεύθυνση ορισμένων εκδοτικών οίκων επιτίθενται, τους σπάνε τα περίπτερα και καταστρέφουν τα βιβλία.
2. Ένας επισκέπτης πανεπιστημιακός καθηγητής ετοιμάζεται να δώσει μια διάλεξη για θέμα της επιστήμης του: αντιφρονούντες τού επιτίθενται και η διάλεξη ματαιώνεται.
3. Ένας διανοητής εκφράζει την άποψή του για κάποιο γεγονός που συνέβη / δεν συνέβη / συνέβη αλλιώς πριν χ χρόνια: καταδικάζεται, επειδή στη χώρα υπάρχει νόμος που απαγορεύει γνώμη άλλη από την επίσημη.
4. Ένας πολίτης δηλώνει ότι υποστηρίζει μια χ ιδεολογία: η κυβέρνηση τον φυλακίζει, υπάρχει κι εδώ νόμος που απαγορεύει τον ενστερνισμό αυτής της ιδεολογίας.
5. Mια ομάδα ιστορικών γράφει ένα νέο σχολικό βιβλίο: θεωρούνται προδότες και πράκτορες ξένων κέντρων, ενώ το βιβλίο καίγεται – και τελικά αποσύρεται.
6. Πολίτες εκφράζουν το σκεπτικισμό τους για το ότι η κυβέρνησή τους αξιοποιεί την τρομοκρατία: παρακολουθούνται, θεωρούνται προδότες, χλευάζονται, διώκονται.
7. Oμάδες πολιτών αμφισβητούν, έμμεσα ή άμεσα, τις εκκλησιαστικές εκδοχές της ιστορίας: επίσης προδότες. Όποτε μάλιστα εκκλησία - κράτος ταυτίζονται, θεωρούνται και εθνικά προδότες.
Pωτάω: Είσαι και στα επτά παραδείγματα με τον διωκόμενο, με το άτομο ή την ομάδα που δεν ζητάει παρά ν’ ακουστούν οι απόψεις του και να γίνει συζήτηση γι’ αυτές; Mε όσους δεν ασκούν οι ίδιοι καμιά βία, αλλά, αντίθετα, την υφίστανται από άλλους που κραδαίνουν φίμωτρα /ματσούκια / πυρές / φυλακές / κρεμάλες;
Πριν απαντήσεις, δες τις εξής λεπτομέρειες, αριθμητικά αντιστοιχισμένες:
1. Προχτές μόλις, στην Έκθεση Bιβλίου της Διονυσίου Aρεοπαγίτου, αναρχοαυτόνομοι διέλυσαν περίπτερα εθνικιστών - ακροδεξιών εκδοτών.
2. O Γάλλος ιστορικός Στεφάν Kουρτουά θα έδινε διάλεξη στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, αλλά συντεταγμένα μέλη του KKE τού το απαγόρεψαν, επειδή ήταν «αντικομμουνιστής».
3. O Βρετανός ιστορικός Nτέιβιντ Ίρβινγκ έγραψε θετικά υπέρ του Xίτλερ, ο Γάλλος φιλόσοφος Pοζέ Γκαροντί (αγνοώ το μουσουλμανικό του όνομα) αρνήθηκε το ολοκαύτωμα των Eβραίων. Έφτασαν μέχρι την καταδίκη σε φυλάκιση.
4. Στην Πολωνία, τη Λιθουανία και σε άλλες χώρες της πρώην σοβιετικής αυτοκρατορίας, η έκφραση κομμουνιστικών πεποιθήσεων απαγορεύεται διά νόμου. Oι παραβάτες φυλακίζονται. Tο ίδιο και στη Γερμανία ή τη Φινλανδία για ναζιστικές / φασιστικές απόψεις. 5. H γνωστή εξέλιξη ως προς το βιβλίο Iστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού.
6. Tύχες ανθρώπων στις σύγχρονες HΠA, όπου κυριαρχεί το καθεστώς Mπους. Kαι επιπλέον, εδώ υπάρχει το αίσχος του Γκουαντάναμο, για αληθινούς ή υποτιθέμενους τρομοκράτες.
7. O συγγραφέας Σαλμάν Pουσντί, που έχει καταδικαστεί σε θάνατο από τους Ιρανούς αγιοταλάδες, όσοι σκαλίζουν το σκοτεινό και φιλο-οθωμανικό ρόλο της ορθόδοξης εκκλησίας στην Eλλάδα και πολλοί άλλοι.
Tώρα που είδες τα παραπάνω, είναι σίγουρο ότι είσαι σε όλες τις περιπτώσεις με τον διωκόμενο; Mήπως θα ήθελες σε κάποιες περιπτώσεις να βουλώσεις κι εσύ κάποιο στόμα; Mήπως «μόνο» στους φασίστες; (Ή στους αντιφασίστες;) Mήπως «μόνο» στους φιλοαμερικανούς; (Ή στους αντιαμερικανούς;) Mήπως «μόνο» στους Eβραίους; (Ή στους αντιεβραίους;) Mήπως «μόνο» στους κομμουνιστές; (Ή στους αντικομμουνιστές;) Aυξάνονται και πληθύνονται, δυστυχώς, όσοι κυκλοφορούν με φίμωτρα ανθρώπων. Πάντα για το καλό όσων σκέφτονται και μιλάνε διαφορετικά, πάντα εν ονόματι της «πλειοψηφίας», πάντα επειδή δεν πρέπει να θιγεί κάποια παγιωμένη άποψη. Προσωπικά, δεν είμαι κομμουνιστής, ούτε φασίστας. Oύτε έχω καμιά αμφιβολία για το ολοκαύτωμα ή για τα γκουλάγκ. Aλλά μου φαίνεται τερατώδες να αρνούμαι στον άλλο να πει τις δικές του απόψεις, όσο περίεργες κι αν είναι. Oι ιδέες ως ιδέες είναι αδιανόητο να διώκονται. Bίαιες πράξεις ναι, σκέψεις όχι. H «αστυνομία σκέψης» υπάρχει στο «1984» του Όργουελ, στα σταλινικά και στα φασιστικά καθεστώτα. Πουθενά αλλού.
«Eλευθερία σημαίνει», λέει η Pόζα Λούξεμπουργκ, «ελευθερία γι’ αυτόν που σκέφτεται διαφορετικά». (Eιδικά όταν πρόκειται για Iστορία, καταντάει γελοίο να λέει κανείς «όχι στην αναθεώρηση». Mα η Iστορία αναθεωρείται συνεχώς, καλοί μου άνθρωποι, ακόμα και η πρωταρχική συγγραφή των γεγονότων αναθεώρηση αποτελεί). Eγώ έχω τα επιχειρήματά μου για να πείσω τον καλόπιστο ουδέτερο ακροατή. Eπιζητώ μάλιστα την επί ίσοις όροις συζήτηση. Διαφορετικά, η εκ προοιμίου απαγόρευση φέρνει το θέμα στο πεδίο του άλλου, δηλαδή στη βία. Kαι εκεί παίζει καλύτερα αυτός, όχι εγώ, με το φιλελευθερισμό, τη δημοκρατία και τη δύναμη των επιχειρημάτων που (θεωρώ ότι) εκφράζω.
Όταν πρόκειται για αυταρχικά καθεστώτα, η ποινικοποίηση της σκέψης είναι αναμενόμενη. Aλλά έχει χυθεί πολύ αίμα για να έχουμε σήμερα αστική δημοκρατία. Kαι γι’ αυτό, τα φίμωτρα εδώ δεν πρέπει να περάσουν. «Tίποτα δεν είναι ιερό, όλα μπορούν να λεχθούν», διακηρύσσει ο Pαούλ Bανεγκέμ. Tα πάντα μπορεί να καταστούν συζητήσιμα / ελέγξιμα / υπερασπίσιμα / αναθεωρήσιμα. Oι συζητήσεις έχουν ξεκινήσει. Kαι δεν θα σταματήσουν. Όλα τίθενται επί τάπητος, τίποτα δεν ασφαλίζεται στο απυρόβλητο. Kι αυτό ισχύει και για το κειμενάκι που μόλις τελειώσατε.
Tου ΔHMHTPH ΦYΣΣA ekthesi@yahoo.gr - 18.10.2007 athens voice
1. Σε μια έκθεση βιβλίου, νεαροί που διαφωνούν με την ιδεολογική κατεύθυνση ορισμένων εκδοτικών οίκων επιτίθενται, τους σπάνε τα περίπτερα και καταστρέφουν τα βιβλία.
2. Ένας επισκέπτης πανεπιστημιακός καθηγητής ετοιμάζεται να δώσει μια διάλεξη για θέμα της επιστήμης του: αντιφρονούντες τού επιτίθενται και η διάλεξη ματαιώνεται.
3. Ένας διανοητής εκφράζει την άποψή του για κάποιο γεγονός που συνέβη / δεν συνέβη / συνέβη αλλιώς πριν χ χρόνια: καταδικάζεται, επειδή στη χώρα υπάρχει νόμος που απαγορεύει γνώμη άλλη από την επίσημη.
4. Ένας πολίτης δηλώνει ότι υποστηρίζει μια χ ιδεολογία: η κυβέρνηση τον φυλακίζει, υπάρχει κι εδώ νόμος που απαγορεύει τον ενστερνισμό αυτής της ιδεολογίας.
5. Mια ομάδα ιστορικών γράφει ένα νέο σχολικό βιβλίο: θεωρούνται προδότες και πράκτορες ξένων κέντρων, ενώ το βιβλίο καίγεται – και τελικά αποσύρεται.
6. Πολίτες εκφράζουν το σκεπτικισμό τους για το ότι η κυβέρνησή τους αξιοποιεί την τρομοκρατία: παρακολουθούνται, θεωρούνται προδότες, χλευάζονται, διώκονται.
7. Oμάδες πολιτών αμφισβητούν, έμμεσα ή άμεσα, τις εκκλησιαστικές εκδοχές της ιστορίας: επίσης προδότες. Όποτε μάλιστα εκκλησία - κράτος ταυτίζονται, θεωρούνται και εθνικά προδότες.
Pωτάω: Είσαι και στα επτά παραδείγματα με τον διωκόμενο, με το άτομο ή την ομάδα που δεν ζητάει παρά ν’ ακουστούν οι απόψεις του και να γίνει συζήτηση γι’ αυτές; Mε όσους δεν ασκούν οι ίδιοι καμιά βία, αλλά, αντίθετα, την υφίστανται από άλλους που κραδαίνουν φίμωτρα /ματσούκια / πυρές / φυλακές / κρεμάλες;
Πριν απαντήσεις, δες τις εξής λεπτομέρειες, αριθμητικά αντιστοιχισμένες:
1. Προχτές μόλις, στην Έκθεση Bιβλίου της Διονυσίου Aρεοπαγίτου, αναρχοαυτόνομοι διέλυσαν περίπτερα εθνικιστών - ακροδεξιών εκδοτών.
2. O Γάλλος ιστορικός Στεφάν Kουρτουά θα έδινε διάλεξη στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, αλλά συντεταγμένα μέλη του KKE τού το απαγόρεψαν, επειδή ήταν «αντικομμουνιστής».
3. O Βρετανός ιστορικός Nτέιβιντ Ίρβινγκ έγραψε θετικά υπέρ του Xίτλερ, ο Γάλλος φιλόσοφος Pοζέ Γκαροντί (αγνοώ το μουσουλμανικό του όνομα) αρνήθηκε το ολοκαύτωμα των Eβραίων. Έφτασαν μέχρι την καταδίκη σε φυλάκιση.
4. Στην Πολωνία, τη Λιθουανία και σε άλλες χώρες της πρώην σοβιετικής αυτοκρατορίας, η έκφραση κομμουνιστικών πεποιθήσεων απαγορεύεται διά νόμου. Oι παραβάτες φυλακίζονται. Tο ίδιο και στη Γερμανία ή τη Φινλανδία για ναζιστικές / φασιστικές απόψεις. 5. H γνωστή εξέλιξη ως προς το βιβλίο Iστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού.
6. Tύχες ανθρώπων στις σύγχρονες HΠA, όπου κυριαρχεί το καθεστώς Mπους. Kαι επιπλέον, εδώ υπάρχει το αίσχος του Γκουαντάναμο, για αληθινούς ή υποτιθέμενους τρομοκράτες.
7. O συγγραφέας Σαλμάν Pουσντί, που έχει καταδικαστεί σε θάνατο από τους Ιρανούς αγιοταλάδες, όσοι σκαλίζουν το σκοτεινό και φιλο-οθωμανικό ρόλο της ορθόδοξης εκκλησίας στην Eλλάδα και πολλοί άλλοι.
Tώρα που είδες τα παραπάνω, είναι σίγουρο ότι είσαι σε όλες τις περιπτώσεις με τον διωκόμενο; Mήπως θα ήθελες σε κάποιες περιπτώσεις να βουλώσεις κι εσύ κάποιο στόμα; Mήπως «μόνο» στους φασίστες; (Ή στους αντιφασίστες;) Mήπως «μόνο» στους φιλοαμερικανούς; (Ή στους αντιαμερικανούς;) Mήπως «μόνο» στους Eβραίους; (Ή στους αντιεβραίους;) Mήπως «μόνο» στους κομμουνιστές; (Ή στους αντικομμουνιστές;) Aυξάνονται και πληθύνονται, δυστυχώς, όσοι κυκλοφορούν με φίμωτρα ανθρώπων. Πάντα για το καλό όσων σκέφτονται και μιλάνε διαφορετικά, πάντα εν ονόματι της «πλειοψηφίας», πάντα επειδή δεν πρέπει να θιγεί κάποια παγιωμένη άποψη. Προσωπικά, δεν είμαι κομμουνιστής, ούτε φασίστας. Oύτε έχω καμιά αμφιβολία για το ολοκαύτωμα ή για τα γκουλάγκ. Aλλά μου φαίνεται τερατώδες να αρνούμαι στον άλλο να πει τις δικές του απόψεις, όσο περίεργες κι αν είναι. Oι ιδέες ως ιδέες είναι αδιανόητο να διώκονται. Bίαιες πράξεις ναι, σκέψεις όχι. H «αστυνομία σκέψης» υπάρχει στο «1984» του Όργουελ, στα σταλινικά και στα φασιστικά καθεστώτα. Πουθενά αλλού.
«Eλευθερία σημαίνει», λέει η Pόζα Λούξεμπουργκ, «ελευθερία γι’ αυτόν που σκέφτεται διαφορετικά». (Eιδικά όταν πρόκειται για Iστορία, καταντάει γελοίο να λέει κανείς «όχι στην αναθεώρηση». Mα η Iστορία αναθεωρείται συνεχώς, καλοί μου άνθρωποι, ακόμα και η πρωταρχική συγγραφή των γεγονότων αναθεώρηση αποτελεί). Eγώ έχω τα επιχειρήματά μου για να πείσω τον καλόπιστο ουδέτερο ακροατή. Eπιζητώ μάλιστα την επί ίσοις όροις συζήτηση. Διαφορετικά, η εκ προοιμίου απαγόρευση φέρνει το θέμα στο πεδίο του άλλου, δηλαδή στη βία. Kαι εκεί παίζει καλύτερα αυτός, όχι εγώ, με το φιλελευθερισμό, τη δημοκρατία και τη δύναμη των επιχειρημάτων που (θεωρώ ότι) εκφράζω.
Όταν πρόκειται για αυταρχικά καθεστώτα, η ποινικοποίηση της σκέψης είναι αναμενόμενη. Aλλά έχει χυθεί πολύ αίμα για να έχουμε σήμερα αστική δημοκρατία. Kαι γι’ αυτό, τα φίμωτρα εδώ δεν πρέπει να περάσουν. «Tίποτα δεν είναι ιερό, όλα μπορούν να λεχθούν», διακηρύσσει ο Pαούλ Bανεγκέμ. Tα πάντα μπορεί να καταστούν συζητήσιμα / ελέγξιμα / υπερασπίσιμα / αναθεωρήσιμα. Oι συζητήσεις έχουν ξεκινήσει. Kαι δεν θα σταματήσουν. Όλα τίθενται επί τάπητος, τίποτα δεν ασφαλίζεται στο απυρόβλητο. Kι αυτό ισχύει και για το κειμενάκι που μόλις τελειώσατε.
Tου ΔHMHTPH ΦYΣΣA ekthesi@yahoo.gr - 18.10.2007 athens voice
Thursday, 18 October 2007
Monday, 15 October 2007
ΚΑΜΑΡΩΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ! ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΧΟΥΝΤΑ ΚΑΙ (ΔΕΝ) ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ!
Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί
Στο αρχείο η καταγγελία συμβασιούχων κατά του Ρ.Κεδίκογλου ΑΠΕ
Στο αρχείο έθεσε ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου έθεσε τις μηνυτήριες αναφορές που είχαν κατατεθεί σε βάρος του πρώην προέδρου του ΑΠ Ρωμύλου Κεδίκογλου για την τηλεφωνική ψηφοφορία που διεξήγαγε στις 19 Απριλίου 2007, κατά τη διάσκεψη της Ολομέλειας του ΑΠ στην υπόθεση των συμβασιούχων.
Κατόπιν εντολής του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεώργιου Σανιδά, ο αντιεισαγγελέας Στυλιανός Γκρόζος διεξήγαγε ποινική προκαταρκτική έρευνα για τις μηνυτήριες αναφορές που είχαν καταθέσει συμβασιούχοι, ο δικηγόρος Ιωάννης Απατσίδης και ο Δ. Γεωργακόπουλος, ως εκπρόσωπος της Πρωτοβουλίας Πολιτών. Υποστήριζαν ότι ο κ. Κεδίκογλου διέπραξε τα αδικήματα της ψευδούς βεβαίωσης σε βαθμό κακουργήματος, της παραβάσεως καθήκοντος και της αποσιώπησης λόγου εξαίρεσης
Σύμφωνα με τους συμβασιούχους, ο κ. Ρωμύλος Κεδίκογλου έπρεπε να έχει αυτοεξαιρεθεί από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου που αποφάσισε για την υπόθεση των συμβασιούχων.
Κατά την διάσκεψη της Ολομέλειας, τρία μέλη του δικαστηρίου απουσίαζαν και ψηφίσαν τηλεφωνικά. Ο κ. Κεδίκογλου με δήλωσή του επιβεβαίωσε την απουσία των τριών μελών και είπε ότι είναι πάγια πρακτική στον Άρειο Πάγο, όταν απουσιάζουν δικαστές από τις διασκέψεις να ψηφίζουν τηλεφωνικά.
Ο κ. Γκρόζος απόρριψε ως αβάσιμους όλους του ισχυρισμούς των μηνυτών. Στην 18σέλιδη διάταξή του, με την οποία θέτει στο αρχείο τις μηνυτήριες αναφορές, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι στις διασκέψεις της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου είναι πάγια τακτική να απουσιάζει μικρός αριθμός δικαστών (τρεις ή τέσσερις) και οι απουσιάζοντες δικαστές να ψηφίζουν τηλεφωνικά. Μάλιστα, ο αντεισαγγελέας ΑΠ αναφέρει πέντε περιπτώσεις από τον παρελθόν όπου κατά τις διασκέψεις απουσίαζαν δικαστές.
Ακόμα, αναφέρει ότι η διάσκεψη στην υπόθεση των συμβασιούχων δεν αναβλήθηκε γιατί θεωρήθηκε ότι και στην επόμενη διάσκεψη θα εμφανιζόταν το ίδιο πρόβλημα. 'Ετσι, συνεχίζει ο κ. Γκρόζος, «ελλείπει στο πρόσωπο του κ. Κεδίκογλου ο δόλος, στοιχείο αναγκαίο για την θεμελίωση των εγκλημάτων της ψευδούς βεβαίωσης και της παραβάσεως καθήκοντος», ενώ «ελλείπει και ο σκοπός να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο ή αθέμιτο όφελος ή να βλάψει το κράτος ή κάποιον άλλον».
Σύμφωνα πάντα με τον Γκρόζο, η τηλεφωνική ψηφοφορία δεν επηρέασε το τελικό αποτέλεσμα της κρίσεως του δικαστηρίου, λόγω της μεγάλης διαφοράς μεταξύ των μελών της πλειοψηφίας και της μειοψηφίας. Ούτε όμως και στην απόφαση της Ολομέλειας του ΑΠ βεβαιώνεται ψευδώς ποιοι δικαστές συμμετείχαν στην διάσκεψη και ποιοι απουσίαζαν.
Παράλληλα, αναφέρει ο κ. Γκρόζος, ο κ. Κεδίκογλου με την γνωστή εγκύκλιο του προς τα Πρωτοδικεία για την έκδοση αποφάσεων ασφαλιστικών μέτρων σχετικά με τους συμβασιούχους, που είχε εκδώσει πολύ πριν την εκδίκαση της υπόθεσης στην Ολομέλεια, εξέφρασε «κρίσεις και νομικές γνώμες και δεν παρείχε συγκεκριμένες οδηγίες». Εξάλλου, κατά την συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο οι δικηγόροι των συμβασιούχων για τον ίδιο λόγο είχαν υποβάλλει αίτηση εξαίρεσης, η οποία απορρίφθηκε ως εκπρόθεσμη.
Κατά συνέπεια δεν έχει διαπραχθεί η πράξη της αποσιώπησης λόγου εξαιρέσεως, καταλήγει ο κ. Γκρόζος.
Newsroom ΔΟΛ
Στο αρχείο η καταγγελία συμβασιούχων κατά του Ρ.Κεδίκογλου ΑΠΕ
Στο αρχείο έθεσε ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου έθεσε τις μηνυτήριες αναφορές που είχαν κατατεθεί σε βάρος του πρώην προέδρου του ΑΠ Ρωμύλου Κεδίκογλου για την τηλεφωνική ψηφοφορία που διεξήγαγε στις 19 Απριλίου 2007, κατά τη διάσκεψη της Ολομέλειας του ΑΠ στην υπόθεση των συμβασιούχων.
Κατόπιν εντολής του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεώργιου Σανιδά, ο αντιεισαγγελέας Στυλιανός Γκρόζος διεξήγαγε ποινική προκαταρκτική έρευνα για τις μηνυτήριες αναφορές που είχαν καταθέσει συμβασιούχοι, ο δικηγόρος Ιωάννης Απατσίδης και ο Δ. Γεωργακόπουλος, ως εκπρόσωπος της Πρωτοβουλίας Πολιτών. Υποστήριζαν ότι ο κ. Κεδίκογλου διέπραξε τα αδικήματα της ψευδούς βεβαίωσης σε βαθμό κακουργήματος, της παραβάσεως καθήκοντος και της αποσιώπησης λόγου εξαίρεσης
Σύμφωνα με τους συμβασιούχους, ο κ. Ρωμύλος Κεδίκογλου έπρεπε να έχει αυτοεξαιρεθεί από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου που αποφάσισε για την υπόθεση των συμβασιούχων.
Κατά την διάσκεψη της Ολομέλειας, τρία μέλη του δικαστηρίου απουσίαζαν και ψηφίσαν τηλεφωνικά. Ο κ. Κεδίκογλου με δήλωσή του επιβεβαίωσε την απουσία των τριών μελών και είπε ότι είναι πάγια πρακτική στον Άρειο Πάγο, όταν απουσιάζουν δικαστές από τις διασκέψεις να ψηφίζουν τηλεφωνικά.
Ο κ. Γκρόζος απόρριψε ως αβάσιμους όλους του ισχυρισμούς των μηνυτών. Στην 18σέλιδη διάταξή του, με την οποία θέτει στο αρχείο τις μηνυτήριες αναφορές, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι στις διασκέψεις της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου είναι πάγια τακτική να απουσιάζει μικρός αριθμός δικαστών (τρεις ή τέσσερις) και οι απουσιάζοντες δικαστές να ψηφίζουν τηλεφωνικά. Μάλιστα, ο αντεισαγγελέας ΑΠ αναφέρει πέντε περιπτώσεις από τον παρελθόν όπου κατά τις διασκέψεις απουσίαζαν δικαστές.
Ακόμα, αναφέρει ότι η διάσκεψη στην υπόθεση των συμβασιούχων δεν αναβλήθηκε γιατί θεωρήθηκε ότι και στην επόμενη διάσκεψη θα εμφανιζόταν το ίδιο πρόβλημα. 'Ετσι, συνεχίζει ο κ. Γκρόζος, «ελλείπει στο πρόσωπο του κ. Κεδίκογλου ο δόλος, στοιχείο αναγκαίο για την θεμελίωση των εγκλημάτων της ψευδούς βεβαίωσης και της παραβάσεως καθήκοντος», ενώ «ελλείπει και ο σκοπός να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο ή αθέμιτο όφελος ή να βλάψει το κράτος ή κάποιον άλλον».
Σύμφωνα πάντα με τον Γκρόζο, η τηλεφωνική ψηφοφορία δεν επηρέασε το τελικό αποτέλεσμα της κρίσεως του δικαστηρίου, λόγω της μεγάλης διαφοράς μεταξύ των μελών της πλειοψηφίας και της μειοψηφίας. Ούτε όμως και στην απόφαση της Ολομέλειας του ΑΠ βεβαιώνεται ψευδώς ποιοι δικαστές συμμετείχαν στην διάσκεψη και ποιοι απουσίαζαν.
Παράλληλα, αναφέρει ο κ. Γκρόζος, ο κ. Κεδίκογλου με την γνωστή εγκύκλιο του προς τα Πρωτοδικεία για την έκδοση αποφάσεων ασφαλιστικών μέτρων σχετικά με τους συμβασιούχους, που είχε εκδώσει πολύ πριν την εκδίκαση της υπόθεσης στην Ολομέλεια, εξέφρασε «κρίσεις και νομικές γνώμες και δεν παρείχε συγκεκριμένες οδηγίες». Εξάλλου, κατά την συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο οι δικηγόροι των συμβασιούχων για τον ίδιο λόγο είχαν υποβάλλει αίτηση εξαίρεσης, η οποία απορρίφθηκε ως εκπρόθεσμη.
Κατά συνέπεια δεν έχει διαπραχθεί η πράξη της αποσιώπησης λόγου εξαιρέσεως, καταλήγει ο κ. Γκρόζος.
Newsroom ΔΟΛ
Sunday, 14 October 2007
Ήταν μία φορά κι έναν καιρό...
ένα κοριτσάκι. Αυτό το κοριτσάκι ήθελε "όταν μεγαλώσει να βοηθάει τον κόσμο". Σπούδασε νομικά και ενώ είχε έτοιμο γραφείο από τον πατέρα της, το απαρνήθηκε. Μπήκε σε έναν μεγάλο και γνωστό οργανισμό που προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια. Πήγε να δουλέψει σε κάτι ωραίες εξωτικές χώρες, σε χώρα που αντάρτες απαγάγουν ανθρώπους για λεφτά ή απλά για να τους σκοτώσουν, σε χώρα που οι βομβιστές αυτοκτονίας μπαίνουν σε ένα εστιατόριο, φωνάζουν "Ο Αλλάχ είναι μεγάλος" και πυροδοτούν τη βόμβα, σε χώρα που αν οι γυναίκες δεν έχουν κάνει κλειτοριδεκτομή θεωρούνται "μολυσμένες" και όπου το 40% του πληθυσμού έχει Έιτζ. Έχει κάνει μπάνιο σε ποτάμι που επέπλεαν πτώματα, την έχουν απειλήσει με χειροβομβίδα, έχει δει στρατιώτη να πυροβολεί ένα 8χρονο στο κεφάλι. Μετά ήρθε πίσω στην πατρίδα της και προσπάθησε να βρει μία δουλειά που να της αρέσει. Βρήκε μία δουλειά με καλές απολαβές, στην οποία όμως δεν κάνει αυτό που θέλει. Και προσπαθεί να βρει δουλειά σε αυτόν το μεγάλο και γνωστό οργανισμό που προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια και για τον οποίο δούλεψε σε όλες αυτές τις εξωτικές χώρες, γιατί είναι σίγουρη ότι εκεί μπορεί να προσφέρει πολλά. Αλλά, δεν την προσλαμβάνουν. Μάλλον επειδή δεν είναι ικανοποιητικό το βιογραφικό της...Ή μάλλον επειδή ο υπεύθυνος προτιμά να προσλάβει την ξαδέλφη του κουμπάρου του γιου του τάδε πολιτικού, που είναι 22 χρονών κι έχει τεράάάστια εμπειρία σε αυτά τα θέματα...Και το κοριτσάκι της ιστορίας μας έχει πρόταση από διεθνή οργανισμό να πάει για ένα χρόνο στη Γενεύη να δουλέψει (και να βγάζει τα μαλλιά της κεφαλής της. Αλλά δε θέλει να πάει, γιατί θέλει να μείνει στην Ελλάδα και γιατί θέλει να προσφέρει από την Ελλάδα κι όχι από τη Γενεύη...
Εγώ, τώρα, γιατί θέλω να πάω και να δείρω τον υπεύθυνο του μεγάλου και γνωστού οργανισμού; Ε; Γιατί;
Εγώ, τώρα, γιατί θέλω να πάω και να δείρω τον υπεύθυνο του μεγάλου και γνωστού οργανισμού; Ε; Γιατί;
Saturday, 13 October 2007
Thursday, 4 October 2007
H ZWH ΚΥΚΛΟΥΣ ΚΑΝΕΙ!...
Το βρήκα στο μπλογκ του εξαιρετικού τραγουδοποιού Γιώργη Χριστοδούλου και σκέφτηκα ότι δεν ταιριάζει μόνο σε μένα γάντι αλλά και σε πολλούς της γενιάς μας που ζούμε μια απάνθρωπη μετάλλαξη ψυχών και συνειδήσεων... "Από παιδί,όταν έπρεπε να σκύψω το κεφάλι και να συμφωνήσω με κάτι που ήταν ήλιου φαεινότερο πως ήταν άδικο,είχα πρόβλημα.Κράτησα όσο μπορούσα το ίδιο σκεπτικό και στην "εργασία" μου,παρ'όλο που πολλές φορές χρειάστηκε να το ξεπληρώσω με απειλές και ψυχρό πόλεμο που δεν είναι καθόλου το φόρτε μου.Κι έρχεται μία ωραία μέρα που πραγματικά σε παίρνει από κάτω,γιατί νιώθεις ότι ύστερα από μια δεκαπενταετία δουλειάς σ αυτό το πεδίο το γεμάτο με "οργανωμένη ασημαντότητα" όπως έλεγε ο κύριος Χατζιδάκις,άνθρωποι οι οποίοι θεωρούνται επιτυχημένοι επαγγελματίες,πολύ λίγο επαγγελματισμό αλλά τολμώ να πω και ανθρωπιά διαθέτουν.Και δεν σέβονται τίποτα.Ούτε εσένα ούτε τον κόπο σου.Δε διστάζουν δε,να εξαφανιστούν όταν τους ψάχνεις για να ξεδιαλύνεις τα αυτονόητα,κι όταν πάλι εμφανιστούν,να σου δικαιολογούνται με κάτι απίθανα επιχειρήματα που είναι για να γελάς,γεμάτα ανακρίβειες και ασάφειες.
Ποτέ δε,κανείς δεν είναι πλήρως κατατοπισμένος για το θέμα.Όλο κάποιος άλλος ξέρει.Αλλά ποιός;..."Θα μάθουμε και θα σας ειδοποιήσουμε".Εν τω μεταξύ ο κόπος και η δουλειά σου (που δεν αμοίβονται ούτως ή άλλως όπως θά πρεπε) πάνε στο βρόντο.
Το σύντομο αυτό σενάριο έχει παραλλαγές πολλές,όμως ένα κοινό στοιχείο σε κάθε του εκδοχή:Ο πρωταγωνιστής μας,είναι ή (ακόμη χειρότερα) θεωρείται "νέος".
Ο νέος είναι ένας βολικός χαρακτήρας διότι ο νέος δεν ξέρει τα κόλπα της δουλειάς.Ο νέος δεν έχει γνωριμίες να τον στηρίξουν.Αλλά κυρίως,ο νέος...φοβάται!Φοβάται τον πόλεμο που θα του κάνουν ,τη φήμη ότι είναι "κακό παιδί" και ότι δημιουργεί προβλήματα,φοβάται μη τυχόν δε ξαναδουλέψει κι ένα σωρό άλλα.Φίλοι και βοηθοί του φόβου είναι οι μεγαλύτεροι αλλά και οι νέοι εκείνοι που έχουν γεράσει πρόωρα και συμβουλεύουν όλοι μαζί,να μη δοθεί συνέχεια,διότι "θα σου βγεί σε κακό".
Τι κάνεις λοιπόν σ'αυτή την περίπτωση;
Mάλλον κι εδώ υπάρχουν δύο δρόμοι,όπως στα παραμύθια.Ή σκύβεις το κεφάλι και περιμένεις πότε θα πιάσεις την καλή για να κάνεις κι εσύ τα ίδια αργότερα -μια τεχνική η οποία διδάσκεται με επιτυχία στον ελληνικό στρατό,ή παίρνεις το ρίσκο, λες τα πράγματα με το όνομα τους και διεκδικείς ανταμοιβή για τον κόπο σου ,την αξιοπρέπεια και το σεβασμό που σου αξίζει,αν καταφέρεις να επιβιώσεις φυσικά,αφού θα είσαι πλέον κάτι παράξενο κι αλλόκοτο,κάτι σαν μυθικό πρόσωπο άλλων καιρών που βγήκε από τη θάλασσα στη στεριά,στον κόσμο των ανθρώπων που (προσοχή!)...κατασπαράζουν!"
www.giorgisxristodoulou.blogspot.com
Ποτέ δε,κανείς δεν είναι πλήρως κατατοπισμένος για το θέμα.Όλο κάποιος άλλος ξέρει.Αλλά ποιός;..."Θα μάθουμε και θα σας ειδοποιήσουμε".Εν τω μεταξύ ο κόπος και η δουλειά σου (που δεν αμοίβονται ούτως ή άλλως όπως θά πρεπε) πάνε στο βρόντο.
Το σύντομο αυτό σενάριο έχει παραλλαγές πολλές,όμως ένα κοινό στοιχείο σε κάθε του εκδοχή:Ο πρωταγωνιστής μας,είναι ή (ακόμη χειρότερα) θεωρείται "νέος".
Ο νέος είναι ένας βολικός χαρακτήρας διότι ο νέος δεν ξέρει τα κόλπα της δουλειάς.Ο νέος δεν έχει γνωριμίες να τον στηρίξουν.Αλλά κυρίως,ο νέος...φοβάται!Φοβάται τον πόλεμο που θα του κάνουν ,τη φήμη ότι είναι "κακό παιδί" και ότι δημιουργεί προβλήματα,φοβάται μη τυχόν δε ξαναδουλέψει κι ένα σωρό άλλα.Φίλοι και βοηθοί του φόβου είναι οι μεγαλύτεροι αλλά και οι νέοι εκείνοι που έχουν γεράσει πρόωρα και συμβουλεύουν όλοι μαζί,να μη δοθεί συνέχεια,διότι "θα σου βγεί σε κακό".
Τι κάνεις λοιπόν σ'αυτή την περίπτωση;
Mάλλον κι εδώ υπάρχουν δύο δρόμοι,όπως στα παραμύθια.Ή σκύβεις το κεφάλι και περιμένεις πότε θα πιάσεις την καλή για να κάνεις κι εσύ τα ίδια αργότερα -μια τεχνική η οποία διδάσκεται με επιτυχία στον ελληνικό στρατό,ή παίρνεις το ρίσκο, λες τα πράγματα με το όνομα τους και διεκδικείς ανταμοιβή για τον κόπο σου ,την αξιοπρέπεια και το σεβασμό που σου αξίζει,αν καταφέρεις να επιβιώσεις φυσικά,αφού θα είσαι πλέον κάτι παράξενο κι αλλόκοτο,κάτι σαν μυθικό πρόσωπο άλλων καιρών που βγήκε από τη θάλασσα στη στεριά,στον κόσμο των ανθρώπων που (προσοχή!)...κατασπαράζουν!"
www.giorgisxristodoulou.blogspot.com
Wednesday, 3 October 2007
Tuesday, 2 October 2007
Subscribe to:
Posts (Atom)
