έχω να τραγουδήσω/γκρινιάξω/καταγγείλω/παρακαλέσω

το blogradio δεν διαθέτει ελληνικά τραγουδάκια δυστυχώς, τουλάχιστον όχι αυτό που ήθελα, οπότε θα σας το τραγουδήσω

Μια ασπιρίνη και καφές
κι ύστερα δυο τσιγάρα.
Κι απόψε πάνε οι ψυχές
στην ανηφόρα τρίζοντας
σαν σκουριασμένα κάρα.

Αχ, να περάσει ο πυρετός
να 'ρθούνε και δυο φίλοι
κι αυτό που λένε "εαυτός"
απ' το βυθό του ποτηριού να βγει,
να βγει πάνω στα χείλη.

Κινδυνεύει η καρδιά μας
από φίλους και εχθρούς.
Πάλι ψάχνεις για τοξότες
πάλι ψάχνω για σκορπιούς.

Αχ, να περάσει ο πυρετός
να 'ρθούνε και δυο φίλοι
κι αυτό που λένε "εαυτός"
απ' το βυθό του ποτηριού να βγει,
να βγει πάνω στα χείλη.(2)

Κινδυνεύει η καρδιά μας
από φίλους και εχθρούς.
Πάλι ψάχνεις για τοξότες
πάλι ψάχνω για σκορπιούς.
Πάλι ψάχνεις για τοξότες
πάλι ψάχνω για σκορπιούς.

ναι, ναι, αγαπητοί μου, έπεσε αρρώστια, και πάνω στο παραλήρημά μου άρχισα να βλέπω πιο καθαρά! και το θέμα δεν είναι τι βλέπω, αλλά τι δε βλέπω, καιρό τώρα. δε βλέπω καμία ΡΟΖ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ανάμεσά μας! Ο Ε Ο! Ντροπή και αίσχος! Γιατί δεν έχω παρέα μου την αϋπνίτσα του PR μαζί με τον πυρετό, την ασπιρίνη, τον καφέ και τα τσιγάρα μου; Μπαίνω λοιπόν στις ρυθμίσεις και τι βλέπω; Όποιος έστειλε την πρόσκληση στον PR, την έστειλε στην παλιά του διεύθυνση, που δεν ισχύει πια! Πρόμπλεμ φίξντ, έστειλα καινούργια. Πλιζ απντέιτ γιορ κόντακτς. Τραγούδησα, γκρίνιαξα, κατήγγειλα, εν τω μεταξύ το παναντόλ μάλλον άρχισε να ενεργεί γιατί νιώθω μια γλυκιά εφίδρωση... και έχω να παρακαλέσω τη θεματοφύλακα του παλιού -πριν πέσουν τα μπετά- μπλογκ μας φρόσω, να γράψει ένα τελευταίο ποστ στο παλιό μπλογκ με ένα λινκ για το καινούργιο, γιατί πολλοί θαυμαστές μου με αναζητούν εις μάτην!

ταπεινή και εμπύρετη δούλη σας
πατατράς