Wednesday, 28 February 2007

Tuesday, 27 February 2007

SWEDEN, 8 POINTS. LA SUEDE, 8 POINTS.


Από το αριστερό αυτί ακόμα δεν ακούω, όχι επειδή άρχισε η νοηματική να μου γίνεται βίωμα σε τέτοιο βαθμό, αλλά γιατί ο πιλότος της Αλιτάλια επιβεβαίωσε τις υποψίες μου: μπορεί οι Ιταλοί να φτιάχνουν αυτή την πίτσα, να έχουν αυτούς τους κοιλιακούς ενώ τρώνε την πίτσα και να παίζουν τέτοια μπάλα, από πιλοτάρισμα όμως δεν κατέχουν. Και μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά εμένα τα αυτιά μου δεν με γελούν, η Ολυμπιακή είναι η καλύτερη, πιστέψτε με, πρέπει να σωθεί.
Βήχας και συνάχι, σουβενίρ από Σουηδία. Και πάλι καλά τα πήγα δεδομένων των συνθηκών (-10 βαθμοί). Ακόμα μού φαίνεται περίεργο που είμαι πίσω, αυτά τα ταξίδια αστραπή σου αφήνουν αυτή την αίσθηση: πήγα στ' αλήθεια εκεί πάνω ή το φαντάστηκα;
Ωραία ήταν η Στοκχόλμη, αν και είμαι σίγουρος πως το καλοκαίρι θα είναι ακόμα πιο όμορφη. Τώρα ήταν πολύ άσπρη, πολύ λασπωμένη. Αυτό το πλάτσα-πλουτς στους δρόμους και στα πεζοδρόμια κι οι λιμνούλες γύρω από τα παπούτσια στις καφετέριες, θα μου μείνουν αξέχαστα. Και μεγάλες, ευρύχωρες γκαρνταρόμπες, για να χωράνε τα 58 ρούχα που βγάζεις για να μείνεις με το κοντομάνικο που είναι το μόνο που μπορείς να αντέξεις στους εσωτερικούς χώρους. -10 έξω, 26 μέσα. Και βγάλε-βάλε ρουχαλάκι, ενίοτε και παπουτσάκι. Κούραση. Σίγουρα παίζει ρόλο στο αυξημένο ποσοστό αυτοκτονιών. Ή μήπως όχι;
Μια θλίψη την είχαν στο πρόσωπο πάντως. Διαφορετική από αυτή της Φινλανδίας που ήταν πιο μίζερη, αλλά πάντως θλίψη. Μόνο το βράδυ στα μπαρ δεν είχαν θλίψη, είχαν μεθύσι. Κλασική διασκέδαση Βόρειας Ευρώπης. Θα βγω για να πιω και να φωνάξω (volume). Και θα πιω μπύρα γιατί τα λοιπά κοστίζουν. Εγώ όμως δεν έπεσα στην παγίδα. Έπινα βότκα. Σαν τους τουρίστες που πίνουν ρετσίνα στην Ελλάδα. Κι όταν λέμε βότκα, εννοούμε ένα δαχτυλάκι (οριζόντια, όχι κάθετα) και ΠΟΛΥ πάγο σε χαμηλό ποτήρι. Νεράκι δηλαδή...
Στην παγίδα δεν έπεσα, αλλά στο δρόμο έπεσα. Γλιστρούσε πολύ. Οι κωφοί φίλοι μου πολύ γέλασαν. Εγώ πάλι όχι. Πρέπει να ομολογήσω ότι περίμενα περισσότερη ευαισθησία από ανθρώπους που έχουν ζήσει (και ζουν) την προκατάληψη και το ρατσισμό στο πετσί τους. Όχι για το πέσιμο φυσικά. Έφυγα από εκεί με απορίες. Αναρωτήθηκα πώς γίνεται να ξεκαρδίζονται στα γέλια σε παράσταση ατόμων με ειδικές ανάγκες, ενώ εγώ προσπαθούσα να συγκρατήσω τα δάκρυα (χαράς) για να μη δώσω την εντύπωση πως τους λυπάμαι; Ήταν η πιο ωραία παράσταση που έχω δει, κι αυτό δεν είναι πολιτικά ορθή μπουρδολογία. Είναι η αλήθεια. Γιατί είχαν μια χαρά που εγώ σπάνια έχω δει αλλού. Γιατί το χειροκρότημα έβγαινε αβίαστα. Γιατί η υπόκλιση που έκαναν ήταν αληθινή και χάρισμά μας.
Κι έτσι την Κυριακή προφασίστηκα κούραση για να αποκοπώ από την ομάδα και να περπατήσω στην πόλη και στο χιόνι μόνος μου. Και μπήκα και στο Centralbadet, τα κεντρικά λουτρά της πόλης και έμεινα 2 ώρες, να μπαινοβγαίνω από το χαμάμ στη σάουνα, κι από την πισίνα στο τζακούζι, κι ενδιάμεσα να διαβάζω βιβλίο στην ξαπλώστρα, δίπλα σε ηλικιωμένες κυρίες με μακριά πόδια. Κι από το παράθυρο να βλέπεις το χιόνι να πέφτει... Ήταν το δίωρο που μου χρωστούσα.
Και μετά τη νύχτα στο μπαρ με το σουηδικό ντηζάιν (σε τέλεια αρμονία με το περιβάλλον), να χαζέυω αγόρια και κορίτσια ψηλά με τέλειες αναλογίες, στα διαλείμματα από τις ατέλειωτες ώρες συζητήσεων στη νοηματική (ελληνική, διεθνή και αμερικανική (αυτή η τελευταία μού φανηκε απίστευτα ακριβής, χωρίς να χάνει σε εκφραστικότητα)), πίνοντας τη βότκα με το λεμόνι, και με το μυαλό να τρέχει ήδη στον kosmo, στους φίλους, στο καφέ των αισθήσεων, στο ούζο, σπίτι
.

Monday, 26 February 2007


ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΣΕ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ BARBONNY



Elle pleure son marin
Son marin n'est plus le sien
On dit que les vagues sont folles
On dit que les vagues sont folles
Quand elle chante le fado
Son chant est un oiseau
Un oiseau qui s'envole
Un oiseau qui s'envole

Sao Loucas, Sao Loucas
Sao Loucas, Sao Loucas

L'oiseau emporte une prière
Vers une bouteille a la mer
Son adresse c'est le grand large
Son adresse c'est le grand large
Da rua da riguera
Au coeur d'Alfama
On dit que la vieille est barge
On dit que la vieille est barge

Refrain

Mais dès qu'elle porte le châle
Le silence s'installe
On écoute ses paroles
On écoute ses paroles
Elle pose sur ses reins
Les lignes de ses mains
Qui se remplissent d'alcool
Qui se remplissent d'alcool

Refrain

Alors elle ferme les yeux
Elle est seule devant dieu
Elle n'a peur de personne
Elle n'a peur de personne
E dez que ela fecha os olhos
Sozinha em frente de deus
A dizer que elas Sao Loucas

Refrain

Elle donne son chagrin
Son chagrin n'est plus le sien
C'est celui de Lisbonne
C'est celui de Lisbonne
Où des femmes portent le noir
Et dans les ciasses des guitares
E a saudade qui résonne
E a saudade qui résonne

ΒιβλιοΠροτάσεις


"...ένα μνημειώδες βιβλίο για την πρόληψη και θεραπεία πληγών στο ιερό σώμα της ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, την οποία συνιστά και διαιωνίζει μόνο ο Ορθόδοξος Γάμος."

[απόσπασμα παρουσίασης του εν λόγω βιβλίου από το περιοδικό ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ]

*Διευκρίνιση, επειδή δεν είναι ευανάγνωστο:

Πάνω στο ψαλίδι του Σατανά γράφει
ΑΥΤΟΜΑΤΟΝ ΔΙΑΖΥΓΙΟΝ

Friday, 23 February 2007

ΠΟΝΤΙΑ ΠΟΥΤΑΝΑ

Δρόμος,γρήγορο βήμα,κούραση,πιο αργά.Στάση.
Σήκω-πάμε.

Πορεία,ήλιος,βράδιασε,νυχτερινά φώτα,στροφές,ομίχλη.Παρκάρισμα.
Βάλε μπρός-φύγαμε.

Ταξίδι,βαλίτσες,βάρος,εικόνες,άφιξη,ξενοδοχείο.Ύπνος.
Επιβιβάσου-απόπλους.

Παιχνίδι,ανακάτεψε,μοίρασε,ποντάρισμα,πάσο.Tαπί.
Παμαλλημία?-κόψε.

Δευτέρα,Τρίτη,Τετάρτη,Πέμπτη,Παρασκευή.Σάββατο.
Κυριακή-Δευτέρα.


& μετά μου είπαν πως είμαι γυναίκα

Thursday, 22 February 2007

σουηδία και ξερό ψωμί λέμε!



αυτό το βρήκα ψάχνοντας, εν το ήξευρα,
φλέβα εν κόβω, κακό εν το λες...
αναμένοντας τον divine να μας πει αν όντως είναι έτσι το
swedish nightlife :)

LISA EKDAHL; Ανακαλύψτε την!

Wednesday, 21 February 2007

DIVINE comedy for divine MITSAKOS

Τα 5 μου (μέχρι τα 5 μου)

1. Σε ηλικία 9 μηνών είχα περπατήσει κ είχα πάθει υπερκόπωση από το ανέβα-κατέβα της σκάλας που είχαμε στο πατρικό. Για να συνέλθω μου έκαναν εντριβές με χαμομηλόλαδο.
2. Λίγο αργότερα σταμάτησα να πίνω γάλα κ έπινα μόνο πορτοκαλάδα. Ο γιατρός φοβόταν ότι δεν θα αναπτυχθώ σωστά...
3. Όταν ήμουν 3 ετών, η μεγάλη μου αδερφή αρραβωνιάστηκε έναν τύπο, αλλά εγώ δεν ήθελα να τον παντρευτεί. Αυτός ο γάμος δεν έγινε ποτέ.
4. Σε ηλικία 4 ετών κούρεψα 2 φίλους μου με το ψαλιδάκι της χαρτοκοπτικής. Η μαμά τους δεν το εκτίμησε.
5. Στα 5 μου πήγα στην Α' Δημοτικού. Την πρώτη μέρα στο σχολείο είχα φοβερό άγχος. Φοβόμουν πως θα με ρωτήσουν πράγματα που δεν ξέρω...

5-ναταφήσω?

1.Aγαπημένος καιρός:καλοκαίρι-ήλιος με αέρα/χειμώνας-κρύο με λιακάδα
2.Tρώω το μουσακά ξυρισμένο(μόνο το κάτω) &
τους λαχανοντολμάδες γυμνούς(μόνο το έξω).
Mπορώ να ζήσω με πατάτες τηγανητές.
3.Mε φρικάρουν ΑΣΧΗΜΑ:
-τα περιστέρια,οι κότες,ενίοτε & τα κουνούπια.BUT γουστάρω τρελλά τα σαμιαμίδια
-τα οικιακά(argh)
-η ελληνική ποιότητα(σημιτικός τονισμός)-azin μουσική,λογοτεχνία,moviez-
που αν δε κουβαλάει & τα 400 της τουρκοκρατίας δενκαλή(majorARGH)
-τα εγκλήματα μόδας/styling(AAAAAAAAAAAAAAAAAAA-rgh)
4.Φοβίες:αυτοκίνητο,άκρες-ύψος.
5.Oι φίλοι μου είναι όλη μου η ζωή

merci my divine luv :)))))

και καλημέρες σας :-)

κάλλιο πέντε...

έλειψα σχεδόν πέντε μέρες...
η ώρα είναι πέντε...
είναι σημαδιακό!

[εισαγωγή για ανυποψίαστους μεταφραγμένους]
το λοιπόν, για τους μη γνωρίζοντες, δεξιά στη σελίδα των μεταφραγμένων, εκεί κάτω από τους μεταφραγμένους, στα αγαπημένα μας, υπάρχουν μερικά λινκ για άλλα μπλόγκια. ένα από αυτά είναι τα καπέλα στα φώτα. εκεί λοιπόν χάζευα, ενώ είχα αποφασίσει να διακόψω τη μετάφραξη και να την πέσω γιατί έχω και γραφείο αύριο, όταν κόλλησα με το παιχνίδι των 5 στοιχείων/στοιχειών διαφόρων μπλόγκερ. τι θα πει αυτό; σα σκυταλοδρομία, καλεί ο ένας τον άλλο να βγάλει στη φόρα 5 πράματα. ο καθείς ό,τι προαιρείται. τα πέντε του μητσάκου -που μου παρέδωσε τη σκυτάλη- τα βλέπετε εδώ
[τέλος εισαγωγής]

έχουμε και λέμε λοιπόν:
1/πατατράς με "βάφτισε" ένα γαλλόπουλο (πού χάθηκε αυτή η ψυχή άραγε;) ενώ ανακαινίζαμε έναν ανεμόμυλο ένα καλοκαίρι κάπου στη νότια γαλλία -έχω και μάρτυρες, ήταν και το μπαρμπόνι εκεί- με το οποίο ήμουν τσιμπημένη ;-) σημαίνει κάτι σε πατατράκ. μου το έκανε και μπλουζάκι, χειροποίητο -ήτο και καλλιτέχνης- που έλεγε κάτι σαν "attention, vous etes au chemin de l' imprevisible patatras"
(από πίσω έγραψε "tu aimes mon trou?" - δεν θα επεξηγήσω ούτε θα επεκταθώ, γαλλομαθείς-ξεγαλλομαθείς, αφήστε τους ν' αναρωτιούνται χαχαχαχα!)
2/κωλοβαράω ασυστόλως (στο ίντερνετ και όχι μόνο) και μένει μονίμως πίσω η δουλειά που αγαπάω και ο ύπνος που λατρεύω (επίσης το σπίτι μου είναι ένα αχούρι, το γραφείο και η ζωή μου εν γένει το ίδιο). είμαι επιρρεπής στο να μαλακίζομαι. και να αγχώνομαι. και να με σιχαίνομαι. και μετά να παίρνω βαθιές ανάσες, να χαλαρώνω και ξανά από την αρχή. μαζοχισμό να το πω με μια λέξη;
3/υπόσχομαι δημοσίως ότι δε θα σας ξανακλάσω όλους έτσι άσχημα επειδή τα 'χω κάνει μαντάρα με την οργάνωση του χρόνου (και του όποιου μυαλού) μου, αλλά ποστάρω παρόλ' αυτά στις πέντε το πρωί. -σας ευχαριστώ για την αγάπη σας :-)
4/δε μ' αρέσει να κάνω πειράματα στις τρίχες της κεφαλής μου. θα τις παρακολουθήσουμε να ασπρίζουν σιγά-σιγά και να αυξομειώνεται το μήκος τους +/- λίγους πόντους. (εξαιρούνται οι απόκριες).
5/εναλλακτικά νικ μου είναι τα εξής δύο (ευγενική προσφορά της αγαπημένης μου ξενιτεμένης αδερφής):
α) πατρακός (από το πατακός )
β) ακαπάτρα (από το ακαμάτρα)

και παραδίνω τη σκυτάλη κι ας την κάνουν ό,τι θενε στους:
barbonny, frosoula, kosmogurismenos, pink revolution, tifoeus

Sunday, 18 February 2007

γρήγορα η ώρα πέρασε

αθάνατη αφροδίτη από τα ηχεία - πότε θα μπορώ να ακούω κάποια τραγούδια χωρίς να θολώνουν τα μάτια μου - κι έξω συννεφιά και κρύο κι εύχομαι να ρίξει μια βροχή να χαλάσει το πάρτυ του κωλοσταθμού, έτσι, για όλο το κακό και την απαξίωση, γιατί άμα μού τον πικραίνουν γίνομαι σκυλί μαύρο

ο άδωνις από τα ηχεία - πόσο σε ευχαριστώ biggerbro για το δώρο, θα λιώσει - και τα χέρια να πάρουν φωτιά στο πληκτρολόγιο για να προλάβω να βγω κι απόψε, να πάω στο μπαράκι στον kosmo μου, κι ας κοιμηθώ πάλι αργά, κι ας τρέχω σαν παλαβός για να προφτάσω με τη δουλειά αύριο

εχθές στο πάρτι δεν χόρτασα αυτούς που ήθελα να χορτάσω, δεν χόρεψα όσο ήθελα να χορέψω - αφού η ματαιοδοξία του resident dj δεν μας άφησε να απογειωθούμε με την dana - και δεν έκανα τη δίαιτα που έπρεπε να κάνω αφού καταλήξαμε με μουσακάδες στην κρεαταγορά

γρήγορα η ώρα πέρασε

Friday, 16 February 2007

PITSIRIKOS SAID...


Προβληματισμός
Γράφει ο Στέφανος Δάνδολος στη «Βραδυνή»:
«Πώς είναι δυνατόν, σε μια χώρα (σ.σ. Ελλάδα) με τόσο χαμηλή διείσδυση του Ιντερνετ στο ευρύ κοινό, να υπάρχουν τόσοι bloggers; Είναι η μοναξιά; Η ανάγκη της επικοινωνίας; Ο ελεύθερος χρόνος; Η μυσταγωγία που σου προσφέρει το ψευδώνυμο; Η ηδονή της κρυφής ταυτότητας; Ο χρόνος θα δείξει. Στην τελική, μπορεί να μην είναι τίποτε από όλα αυτά και ο λόγος να ριζώνει στον πυρήνα μιας φτηνής ψυχοθεραπείας την οποία όλοι έχουμε ανάγκη».

Γράφει ο πιτσιρίκος στο μπλογκ του:
«Πως είναι δυνατόν, σε μια χώρα (σ.σ. Ελλάδα) με τόσο χαμηλές πωλήσεις εφημερίδων να υπάρχουν τόσοι δημοσιογράφοι (συγγραφείς); Είναι επειδή είναι τόσο φτηνοί; Η ανάγκη της επιβίωσης; Επειδή κοπροσκυλιάζουν; Η δημόσια αναγνώριση που σου προσφέρει το επάγγελμα; Η ηδονή της επωνυμίας; Ο χρόνος θα δείξει. Στην τελική, μπορεί να μην είναι τίποτα από όλα αυτά και ο λόγος να ριζώνει στον πυρήνα μιας χεσμένης αξιοπρέπειας την οποία όλοι έχουμε ανάγκη».

(Ωραία η τσόντα της Κυριακής)

posted by πιτσιρίκος @ Τρίτη, Φεβρουάριος 13, 2007

Thursday, 15 February 2007

3 ίντσες θηρίο...


Αποκτήστε πέος με ανάστημα κ ανεβείτε στα...
(ανεμοδαρμένα) ήψη της ΗΔΟΝΗΣ

Wednesday, 14 February 2007

A Girl's Best PenFriend


Τα διαμάντια μπορεί να είναι παντοτεινά, αλλά το νέο στυλό που επηρεάζει τον... υ-πο-θά-λα-μο θα γίνει ο καλύτερος φίλος σας.
Ιδανικό αξεσουάρ για μια χαρούμενη ημέρα Αγίου Βαλεντίνου.
ΨΕΚΑΣΤΕ, ΜΥΡΙΣΤΕ, ΤΕΛΕΙΩΣΑΤΕ!

EYTYXIΑ

οι νύχτες που είχαν αγαπημένους και τσουγκρίσματα, οι καινούργιοι έρωτες των 3 χρόνων, οι μπερζέρες, οι άνθρωποι που κανείς δεν τους δίνει σημασία, ο kosmogyrismenos μου που είχε ρεπό, η δουλειά που ακυρώθηκε (πρώτη φορά που χάρηκα γιατί δεν άρεσε μετάφρασή μου - wtih a little help from my friends), το dvd της Νίτσας (ήμουν κι εγώ εκεί), τα τραγούδια της αμαρτίας, η επιταγή, η αναμονή της Στοκχόλμης, ο λαβύρινθος του Πάνα (γέμισα συναισθήματα, έκλαψα τόσο, ευχαριστούμε κύριε Ντελ Τόρο), τα ζάρια, το ξύρισμα, το αυριανό κούρεμα, τα αποκριάτικα που δανείστηκα από το barbonny, το σπίτι του barbonny, η βότκα του barbonny, το κρεβατάκι χωρίς ενεργοποιημένο ξυπνητήρι, αύριο πάλι όποια ώρα θέλω θα ξυπνήσω, τρακτέρ φάτε τη σκόνη μου, κύριε επιμελητή "επιμελήσου ΑΥΤΟ!"

Tuesday, 13 February 2007

ΔΙΑΝΑ!!


δεν μπόρεσα να αντισταθώ

ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!


Ρώμη



Αγκαλιασμένο ζευγάρι ηλικίας τουλάχιστον 5.000 ετών έφεραν στο φως Ιταλοί αρχαιολόγοι (6/2/2007)

Το αγκαλιασμένο ζευγάρι της λίθινης εποχής που ανακαλύφθηκε πρόσφατα στην Ιταλία δεν θα χωριστεί, αποφάσισαν οι αρχαιολόγοι κάνοντας ένα δώρο στη χώρα για τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου.

Οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι είναι αποφασισμένοι να απομακρύνουν από τον χώρο και να διατηρήσουν μαζί τα οστά του ζεύγους που είχε ταφεί πριν από τουλάχιστον 5.000 χρόνια αγκαλιασμένο.

Συνήθως κατά την εκταφή τα οστά απομακρύνονται ένα-ένα και αργότερα επανασυναρμολογούνται. Ωστόσο, οι αρχαιολόγοι έκριναν ότι θα ήταν ιεροσυλία να χωρίσουν το ζευγάρι έπειτα από τόσα χρόνια και γι' αυτό αποφάσισαν να αφαιρέσουν όλο το κομμάτι της γης, στο οποίο είναι θαμμένοι. Κατ' αυτόν τον τρόπο ο εδώ και χιλιάδες χρόνια εναγκαλισμός του ζεύγους θα διατηρηθεί ως την αιωνιότητα.

«Θέλουμε να τους διατηρήσουμε ακριβώς όπως ήταν όλον αυτόν τον καιρό μαζί» δήλωσε η αρχαιολόγος Έλενα Μενότι, η οποία είχε ανακοινώσει την ανακάλυψη των δύο σκελετών πριν από μία εβδομάδα.

Μετά την απομάκρυνσή του, το τμήμα γης στο οποίο είναι θαμμένο το ζεύγος, θα μεταφερθεί σε εργαστήριο για έρευνα και στη συνέχεια θα εκτεθεί σε ιταλικό μουσείο.

Από την έρευνα οι επιστήμονες ελπίζουν να δώσουν απαντήσεις σε ερωτήματα, όπως τι προκάλεσε το θάνατο του ζευγαριού, εάν επρόκειτο για ξαφνικό θάνατο ή για μια τελετουργική θυσία. Επίσης, η έρευνα θα δώσεια απάντηση και στο ερώτημα εάν πρόκειται για έναν άνδρα και μια γυναίκα ή για δύο άτομα του ίδιου φύλου.

news.in.gr

kroke_πολωνία

Thursday, 8 February 2007

SADE

την άκουγα κι είπα να βάλω και τη φωτογραφία της για να γεμίσουμε ομορφιά

Wednesday, 7 February 2007

Ο ΜΗΤΣΑΚΟΣ ΤΑ ΠΗΡΕ

Πρόγραμμα εκδηλώσεων (best of)


Και για να κάνω λίγο το δικηγόρο του διαβόλου, μετά από την αποδελτίωση του προγράμματος εκδηλώσεων για τον Καζαντζάκη ανά τον κόσμο, θα σας αναφέρω μερικά εξαιρετικά events που δεν πρέπει να χάσουμε:
Μπουχάρα, Ουζμπεκιστάν, 6-7 Σεπτεμβρίου 2007:
“Ο Καζαντζάκης στη Κεντρική Ασία” (ευκαιρία να ψωνίσουμε κ κανένα χαλί)
Πεκίνο, Κίνα, 12 Nοεμβρίου 2007:
“Ο Νίκος Καζαντζάκης, ένας φίλος της Κίνας” (θα προβληθεί κ η ταινία "Κιου Ζου, μια γυναίκα της Κίνας")
Τιφλίδα, Γεωργία, 12-13 Δεκεμβρίου2007:
“Ο Καζαντζάκης στον Καύκασο” (κ η Πολυάννα στο Διάστημα)
Αθήνα 26 Απριλίου 2007: Λογοτεχνική βραδιά “Μέγας Αλέξανδρος και Νίκος Καζαντζάκης: δύο Έλληνες ταξιδευτές στη Κεντρική Ασία” (Guest star η Ατζελίνα Τζολί κ ο κατηραμένος όφις - Απαγγέλει η Άντζελα Δημητρίου)

2007: το ΜΗ έτος Καζαντζάκη

το επτασέλιδο πρόγραμμα εκδηλώσεων
στην Ελλάδα και τον κόσμο
διατίθεται μέσω μέιλ
(κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση)

Tuesday, 6 February 2007


Λίγο κράτησε, ξαναγυρίσαμε στις γνωστές θερμοκρασίες που κάνουν τα δέντρα να ανθίζουν μέσα στο καταχείμωνο...Εγώ, πάντως λέω φέτος το καλοκαίρι να κλείσω μία βδομάδα διακοπές στον Παρνασσό για σκι.

We are (the Adams) Family

Ο αέρας που μαστιγώνει το κάστρο.
Η βροχή που μπαίνει από το παράθυρο.
Ένας διαβολικός γάτος, έτοιμος να σου επιτεθεί.
Ο πληγωμένος τοίχος που θυμίζει λεπρό.
Ένα κουνέλι που μαδάει την κοιλιά του.
Οι προφητείες στο κατακάθι του καφέ.
Ένα λεμόνι στο πρόσωπο του βρέφους (για πλάκα).
Τα σωματίδια που διασχίζουν το κούτελο (από μέσα) και φτάνουν στα μάτια σου.
Οι μοχθηρές νιφάδες που τυφλώνουν τον ταξιδιώτη.
Μια κρίση πανικού μέσα στο χιόνι.
Ένα μωρό δεμένο στην καρέκλα μιας πιτσαρίας.
Η υγρασία που σου τρυπάει τα κόκαλα.
Η ατέλειωτη διαδρομή μέχρι να φτάσουμε σπίτι.

Ωραία περάσαμε κ αυτό το Σαββατοκύριακο...

όλη η γη

για περισσότερες πληροφορίες για το στέκι, κλικ στον τίτλο.
(σκέφτομαι σοβαρά να παραβώ τον όρκο εγκλεισμού...)

Monday, 5 February 2007

NITSA- HOLLYWOOD - special request mmg (divine vid)


Madonna - hollywood
Vidéo envoyée par fdjoke

NOSOS GALLERY

SALES-SALES-SALES

Sunday, 4 February 2007

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...


...ΧΙΟΝΙΑ ΣΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ, ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ, ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΠΑΝΤΟΥ! ΓΙΟΥΠΙΙΙΙΙ! ΧΕΙΜΩΝΙΑΣΕ! ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΜΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ;

Thursday, 1 February 2007

ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ...


λιγάκι παρακαλώ... Μετά από το σημερινό 14ωρο δουλειάς, τα μάτια μου έχουν θολώσει, τα χέρια μου πονάνε, α! και το γόνατό μου πονάει, και λίγο το κεφάλι μου, α! κι έχω βγάλει και καντήλες-αλλεργία (;) ολούθε μου και ανεξαρτήτως μου... Έχασα και το καλωδιάκι που συνδέει κινητό και pc :( Πρώτη φορά κι εγώ χάρηκα που κατάφερα να είμαι πλήρως εξοπλισμένος, αλλά η χαρά κράτησε λίγο Ψάχνοντας ανακάλυψα πως το συρτάρι στο κομοδίνο μου είναι γεμάτο εντελώς ετερόκλητα αντικείμενα: μια κάρτα για τη γιορτή της μητέρας που μού έκανε δώρο ένας παλιός φίλος που τώρα δε μού μιλάει επειδή δεν χωράω στην αναθεωρημένη βερσιόν του κόσμου του, μια χριστουγεννιάτικη κάρτα των γονιών μου, χάπια (atarax, buscopan, prezolon), τα νυφιάτικα γάντια της μαμάς της Μ. που είχα δανειστεί για τις απόκριες πριν από 4 χρόνια, ψεύτικες πέρλες (για τις ίδιες απόκριες), πλαστικά γυαλιά ηλίου, μανικετόκουμπα (μπορντό), σκουλαρίκι, ωτασπίδες, σκέψεις του kosmo, σκέψεις δικές μου, κάρτα Θεόφιλου από τη Λέσβο, απολυτήριο στρατού, κουφέτα... Αλλά πουθενά το καλώδιο! ------------------------------------------------
Δεν θυμάμαι τι άλλο ήθελα να γράψω
------------------------------------------------
"απόψε στο καφέ της χαράς", "απόψε στο καφέ της χαράς", λέει συνέχεια ο Ν. από το απέναντι μπαλκόνι και χτυπάει παλαμάκια... άλλες φορές με κάνει και χαμογελάω, απόψε με θλίβει