υπό Κ.Σ.

εξωτικά ξωτικά εξοβελίστηκαν εξάπαντος από τον ξιπασμένο τούτο ξινόκοσμο και το πυρ το εξώτερον για να ξετρυπώσουν, έξω από το χάρτη, το αθέατο δάσος και να ξεχειμωνιάσουν εκεί,


ανεξέλεγκτα.


εξαιρετικά ξενόφερτες ξώβεργες έξαιναν ξανά και ξανά τα ξέφτια από ξυλόπροκες όταν άξαφνα το ΞεφτεροΞωτικό -δίχως φτερά, αλλά εξ ουρανού- ξανοίχτηκε από την ξέξασπρη φωλιά του προς το ξέφωτο.




ξεκινώντας γεμάτο φιλοδοξία το ξετρελαμένο μυξιάρικο, πριν ακόμη φέξει, λίγο πριν τις έξι, μες στην ξαστεριά, έφτιαξε ένα ξυλόφωνο κι έπαιξε εξόχως ένα ανεξερεύνητο εξαγωνικό λαγωνικό


εξαπτέρυγο.


πάει, είπαν και ξείπαν. ξεμωράθηκε. κι η ξινίλα τους έσταξε από το ξερό τους το κεφάλι ώς τον λόξυγγα. ξάκρισε εξ επαφής ό,τι είχε ξεμείνει και έκανε να διώξει τις αξιοθρήνητες ξαπλώστρες και να τρέξει μέχρι το ξωκλήσσι. και κάπου εκεί... ξέφυγε.




βούτηξα στην αταξία κι άλλαξα την έκπληξη σε έκρηξη, ακούς βλαξ; βρε κε κεξ κουάξ κουάξ! ξώφαλτσα πέρασε η υπεραξία δίπλα απ’ την ξενιτιά και την έκραξε, στάση Συγγρού-Φιξ, κονέξιον γουίθ τραμ, δεν ξαποσταίνω, νεξτ στέισιον Ακρόπολη. αυτό το εξτρίμ σπορ όσο ανάξιο κι αν εξυπακούεται δεν εξέπνευσε.


αλεξανδρινοί,


τριαξονικοί ξυλοκόποι εξοβελίζουν στις επάλξεις ρηξικέλευθους ξενομανείς μαρξιστές, ξοδεύοντας ξενιτεμένα ξάρτια ανέξοδα και ξύνοντας ξενέρωτες φράξιες. ξεφορτώνουν το ξεβόλεμά τους ξιφασκώντας ξεσκέπαστοι πάνω σε ξεβαμμένα ξανθά ξόμπλια. (πάρεξ της ξιπασιάς άλλο ξεκατινάζ δε θα ξεφουρνίσω). ξαναπροσπαθούν να εξοστρακίσουν την ξεθεωμένη λοξοδρόμησή τους
εξασκώντας σεξ.




αλλά η καπέλα σιξτίνα τα ξεπέρασε όλα:
ξενυχτά ανήξερη
εξουσιάζοντας την κατάνυξη. Ξουτ!




ξημερώματα, για ξεκάρφωμα (ή/και για ξεκαύλωμα) δεν αξιώθηκα να ξεντερίσω ανεξιχνίαστα ξεροτήγανα. η νυξ μας ξέρασε. η αιξ μας ξεπέταξε. ο άβαξ και ο άρπαξ μας ξανέγκρισαν και μας ξεμέρδισαν. η θριξ μας ξάσπρισε. ποιος μας ξεφωνίζει;


πόσο ν’ αντέξω απέξω-απέξω;


θέλω να τρέξω ξοπίσω σου, ξομέσα σου, ξοπάνω σου, ξογύρω σου σαν αλεξικέραυνο, να ξανοιχτώ στον Εύξεινο πόντο, να λαξεύσω με ξύσμα εξωπραγματικό τα ξένιαστα ξαλμυρισμένα σου τριξίματα ήξεις αφήξεις, πρήξεις-ξεπρήξεις, χωρίς να φρίξεις. και εξηγούμαι: κανείς δεν υπεξαιρεί την ξελεφτερία κανενός. ξεκόλλα!




εφεξής, οι ταξιδιάρικες ατοξικές ξαστεριές εκσφενδονίζουν ταξί προς τους γαλαξίες εκσπερματίζοντας τεξανό βωξίτη. οι εξαγριωμένοι δεξιόστροφοι εξιλεωμένοι εκσκαφείς εξανεμίστηκαν ανεξέλεγκτοι εξ αδοκήτω.


πόσες αξιοσημείωτες τελείες σε παροξυσμό χωράνε οι προπαροξύτονες εξιστορήσεις; αυξημένες, ανεξαιρέτως. μην τινάξεις καμιά τους.


τελετή λήξης: έπλεξα για σένα τούτη την άνοιξη λέξεις ξέμπαρκες, ξώφτερνες, έξαλλες, χωρίς να εξαιρούνται τα ξίφη και οι ξιφίες, κι ας εξετέθην, για να ξέρεις στριΜΜενοπαράξενε ότι, βρέξει-χιονίσει, αν νυστάξεις στην εξορία κι ανοίξεις τα εξώφυλλα δε θα ξεπαγιάσεις, γιατί θα έχω μάθει το ξέφρενο ξόρκι που θα ξεκάνει ό,τι πάει να σε ξετινάξει.