Thursday, 26 April 2007

ΔΥΤΙΚΗΣ ΖΩΟΦΙΛΙΑΣ - ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Από το "Nimbus 7- Το φόρουμ της λέσχης αναζητητών" - Ευχαριστώ την miaarkoudapouthneleganbetty που το έθεσε υπόψη μου (μέσα στα τόσα που κάνει, βρίσκει χρόνο να μας ανοίγει και τα μάτια...

«Χιλιάδες γάτες, αδέσποτες και μη, έχουν εξαφανιστεί τον τελευταίο καιρό από τους δρόμους του Βερολίνου και η αιτία φαίνεται να είναι τρομακτική : παίρνουν τη γούνα τους για να φτιάξουν κουβέρτες, ρούχα και αξεσουάρ.
Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα «Bild», έχουν εξαφανιστεί 2.500 γάτες, τις οποίες παγιδεύουν με ερωτικά καλέσματα.
Πριν από μερικές βδομάδες η αστυνομία εντόπισε μερικές από τις εξαφανισμένες γάτες σε πολωνικό φορτηγάκι κοντά στο Ανόβερο, όμως οι περισσότερες δεν βρίσκονται ποτέ. Και το χειρότερο, όπως αναφέρουν οι οργανώσεις προστασίας ζώων, βρίσκουν τραγικό θάνατο. Τις γδέρνουν, παίρνουν τη γούνα τους, την καθαρίζουν και τη βάφουν. Για μια κουβέρτα διαστάσεων 70Χ40 εκατοστών, θανατώνονται δεκαέξι γάτες. Σύμφωνα με τον βιολόγο Τόμας Πιτς, οι καταναλωτές δεν είναι σε θέση να διακρίνουν τα είδη από γούνα γάτας.»

http://www.spiegel.de/panorama/0,1518,461902,00.html


Το παραπάνω Link είναι από το περιοδικό : Spiegel που κατά την άποψή μου είναι και σοβαρό και έγκυρο .
Το θέμα όπως αναφέρει είχε ξεκινήσει από το προηγούμενο έτος , και ουσιαστικά ο εντοπισμός και η αποκάλυψη του αποτρόπαιου φορτίου του αυτοκινήτου που εντόπισε η Αστυνομία ήταν τον Σεπτέμβριο του 2006 .
Ένα μικρό άρθρο δημοσιεύτηκε 24 Ιανουαρίου 2007 και αναφέρει όλα αυτά μέσα σε "δύο" ουσιαστικά γραμμές και μάλιστα την στιγμή που όλα αυτά διαδραματίζονται τουλάχιστον τους τελευταίους 20 μήνες, θεωρώ ότι είναι άξιο λόγου και εικασιών .......
Και αν σκεφτούμε το τι "σαβούρα" αναμεταδίδουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία καθημερινά χωρίς φραγμούς από τα ΜΜΕ , αναρωτιέται κανείς εύλογα γιατί κάτι τόσο σοβαρό παραμένει θαμμένο κάτω από την σκιά .

5 comments:

bigggerbro said...

Τι άλλο θ' ακούσουμε ρε πούστη μου...

Betty said...

@divine

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=66559132

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια:)

Ας γίνει κι ένα post με το κείμενο του παραπάνω link που αφορά τη φρίκη της σεξουαλικής κακοποίησης δίχρονων και τρίχρονων βρεφών από τέσσερις γυναίκες - υπεύθυνες (τρεις βρεφονηπιοκόμους τους και μια επιστάτισα), μήπως και μπορέσουμε, κάποια στιγμή, όλοι μας να αντικρύσουμε κατάματα την αλήθεια και να απαλλαγούμε από τα κοινωνικά, οικονομικά ή φυλετικά στερεότυπα που θολώνουν την όραση και την κρίση μας.

Στη μία περίπτωση προσπαθείς να ανατρέψεις το στερεότυπο που ορίζει ότι Ευρωπαίος = πολιτισμένος και ζωόφιλος ενώ Έλληνας = βάρβαρος, ιθαγενής και κάφρος με τα τετράποδα, στη δεύτερη περίπτωση που συγκλόνισε τη γείτονα, ανατρέπεται το στερεότυπο γυναίκα = τρυφερή, ευαίσθητη, από τη Φύση προορισμένη να γίνει μητέρα και άντρας = σκληρός, έρμαιο (πιθανόν) διεστραμμένης σεξουαλικότητας, (πολύ πιθανός) θύτης και βιαστής της παιδικής αθωότητας.

Και επειδή στο παρόν ή σε άλλα blogs πολλή κουβέντα γίνεται για τη θεσμοθέτηση πολιτικού γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων και υιοθεσίας τέκνου, ας προβληματιστούν οι διαφωνούντες επιτέλους και ας αντιληφθούν ότι η ευγένεια, η τρυφερότητα, η ευαισθησία, η λεπτότητα, η υψηλή αίσθηση καθήκοντος και ευθύνης ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ απαραιτήτως αλλά ανθρώπινα!

Κι όπως ΔΕΝ είναι κάθε γυναίκα επαρκής για μητέρα (από τα παιδιά αυτών των γυναικών άλλωστε είναι γεμάτα τα ιδρύματα) έτσι και κάθε άντρας ΔΕΝ είναι ακατάλληλος για την ολοκληρωτική φροντίδα ενός μωρού. Στην ίδια κλίμακα και κατ΄ αναλογίαν ΔΕΝ είναι κατάλληλος να μεγαλώσει ανθρώπους κάθε ετεροφιλόφιλος και ακατάλληλος κάθε ομοφυλόφιλος.
Ενα παιδί χρειάζεται αγάπη και φροντίδα, ασφάλεια και σταθερές στη ζωή του, γενναιοδωρία και ενθάρρυνση, συγκρότηση και ωριμότητα και όλα αυτά ΔΕΝ σχετίζονται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό κανενός μας.

Μα, επιτέλους, είναι τόσο περίπλοκο?

Υ.Γ. Και κάτι ακόμα. Υπάρχουν πολλοί διαφωνούντες που επικαλούνται την "αίσθηση μειονεξίας" ή στην καλύτερη περίπτωση "διαφορετικότητας" που θα βιώσει ένα παιδάκι που θα έχει δυο μπαμπάδες ή δυο μαμάδες έναντι των άλλων που έχουν έναν μπαμπά και μία μαμά. Αλλη μία πελώρια μπούρδα!

Γνωρίζουν άραγε ΠΟΣΑ παιδάκια βίωσαν την ίδια αίσθηση - σε κάποια φάση της ζωής τους - για ποικίλους λόγους και παντελώς άσχετους με τον σεξουαλικό προσανατολισμό των γονέων τους? Για την οικονομική τους κατάσταση, για το μορφωτικό τους επίπεδο, για την κοινωνική τους θέση, για την εμφάνιση τους, για το βάρος τους, για ένα πιθανό πρόβλημα υγείας τους (η μαμά είναι διαβητική ή ο μπαμπάς είναι καρδιοπαθής), για την ηλικία τους (η μαμά με έκανε στα 45 ή ο μπαμπάς ήταν ναυτικός και παντρεύτηκε τη μαμά στα 50), για την υπηκοότητα τους, για το θρήσκευμά τους, κ.ά.?

Ποια ήταν η κατάληξη αυτών των παιδιών? Επειδή αγαπήθηκαν από τους γονείς τους (εάν αγαπήθηκαν βεβαίως), μεγαλώνοντας ανάπτυξαν ισχυρές αντιστάσεις και θωράκιση στην κακία και στην κακή προαίρεση που χαρακτηρίζει την πλειονότητα των συναθρώπων μας, ανταπέδωσαν την αγάπη των γονιών τους και τη φροντίδα τους και αισθάνονται περήφανοι (και τυχεροί) που τους είχαν δίπλα τους, έτοιμους να συγκρουστούν με τον οιονδήποτε για κείνους, όταν ήταν παιδιά. Αποδέχτηκαν την (όποια) διαφορετικότητά τους και έμαθαν να σέβονται και του διπλανού τους, έμαθαν ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι αλλά διαφορετικοί και βοηθήθηκαν να αξιολογούν τους ανθρώπους με κριτήριο τις ποιότητες τους (ήθος, γενναιότητα, αξιοπρέπεια, εντιμότητα, υπερηφάνεια) και όχι την εμφάνιση, την οικονομική τους ευμάρεια ή την ηλικία τους.

The Motorcycle boy said...

Διάβασα το ποστ κι ετοιμαζόμουν να σου γράψω ένα μπράβο για την ενημέρωση -είναι περισσότερο από αναγκαία, είναι νομίζω απαραίτητη.
Αλλά μετά διάβασα το από πάνω σχόλιο της betty και, πραγματικά, υποκλίνομαι στον τρόπο που θέτει το θέμα. Και φυσικά συμφωνώ απολύτως.

bigggerbro said...

@ miaarkoudapouthneleganbetty, μια υπόκλιση κι από μένα...

Betty said...

@ The Motorcycle boy & bigggerbro:

Θερμές ευχαριστίες για τα καλά σας λόγια. Αυτή η διαδικτυακή παρέα, μέσα σε τόση ασχήμια, τόση χυδαιότητα, σκληρότητα και κυνισμό είναι μια όαση.

@divine:
Ευχαριστώ για την τιμή της πρώτης σελίδας αλλά και για πολλά. Εάν οι γονείς μάς δίνουν τις ρίζες, οι φίλοι μάς δίνουν τα φτερά!