Saturday, 21 April 2007

ο μουσικός και τα φαντάσματα

http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/04/04/AR2007040401721.html?referrer=emailarticle

http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/discussion/2007/04/06/DI2007040601228.html?referrer=emailarticle

4 comments:

marquee de mud said...

δεν ξερω τι λεει η wp, αν και μου αρεσουν αυτες οι ερευνες γιατι αυτο σπουδασα και γι'αυτο το σπουδασα. πιστευω ομως οτι εδω θα μπορουσε να βγει και ενα αλλο συμπερασμα λιγο πιο πεζο απο το ηδη πολυ πεζο.

το δικο μου πεζο συμπερασμα λεει οτι αν σε 43πρωτα καποιος βγαζει 32 δολαρια σε 1 ωρα βγαζει 44,65. που αν το πολλαπλασιασουμε αναλογα, βγαινει ενα μεροκαματο που πολλοι ευρωπαιοι και αμερικανοι πολυ θα ηθελα να εχουν.

τωρα αν αυτο το χρημα προερχεται απο ενα αδιαφορο κοινο που παει γρηγορα στη δουλεια του με τη τσιμπλα στο ματι και τη μαρμελαδα στ'αυτι, αυτο μπορει και να σημαινει οτι ισως βρηκα τι θα κανω απο δω και περα για να ζησω πλουσιοπαροχα, και με τα μισα την ωρα.

μπορει βεβαια να βγαινει και ενα αλλο πεζο συμπερασμα λιγο πιο "μπερδεμενο". οτι καποιοι ανθρωποι οτι και να κανουν θα τα κονομανε.

divine mitsakos said...

εγω καταλαβα μονο το αυτονόητο, ότι όλοι τρέχουμε συνέχεια και δεν έχουμε χρόνο ποτέ για να χαλαρώσουμε - και το λέει αυτό ο άνθρωπος που δεν χαλαρώνει ΠΟΤΕ :(

zero said...

Συμφωνω.

ζερο.

nahames nakanamoko said...

οι ομορφιές που περνάνε δίπλα μας και πεθαίνουν από παθητική αδιαφορία

καλά το είχε πει ο John Doe στο Seven:

"Wanting people to listen, you can't just tap them on the shoulder anymore. You have to hit them with a sledgehammer, and then you'll notice you've got their strict attention."