ΝΑ!

οι άνθρωποι την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια, όταν βλέπουν τα σκούρα, όταν νιώθουν πως ίσως ζητήσεις βοήθεια, μυρίζονται την αγωνία και την διάθεση για συζήτηση, από μακριά το νιώθουν, κι αναστενάζουν φεύγοντας, συχνά δεν έχουν ούτε τα κότσια ούτε την αξιοπρέπεια να σε αντικρύσουν και να σου μιλήσουν, δεν εχουν καν την ικανότητα να δείξουν τι νιώθουν, κρύβονται, πίσω από μηνύματα και απορρίψεις κλήσεων, πίσω από ηλίθιες υποσχέσεις που ποτέ δεν θα τηρήσουν, υποσχέσεις που τις πετάνε στα μούτρα σου, σαν τυράκι για να το φας και να κουνήσεις την ουρά περιμένοντας το επόμενο κομματάκι που ελπίζεις να έχει και λίγο κρέας επάνω του
----------------------------------------------
σιχαίνομαι βαθιά, αυτή την ώρα, είμαι καταβεβλημένος, θέλω να πάω στον Άλιμο το βράδυ να δω αστέρια στον ουρανό και το μεγάλο αστέρι μου στην κονσόλα να μου χαρίζει εμένα τον ουρανό να τον έχω στο τσεπάκι μου
θα πάω
θα έρθει κι ο PR μαζί, σύμμαχος-σύντροφος τις μικρές ώρες, πάντα εκεί, για να δικαιολογεί την εντύπωση του Γ. πως η παρέα μας είναι βαμπίρ
----------------------------------------------
άλλες αποφασίζουν να τρώνε ξύλο από τον άντρα τους και μετά να κάνουν μια νέα αρχή, κάθε βδομάδα
και ενοχλούν τους απέναντι που καμία διάθεση δεν έχουν να αντιμετωπίσουν ΚΑΙ αυτό το θέμα όταν το δικό τους μυαλό και σώμα περνάει το Γολγοθά του
αλλά από το Γολγοθά ζορίζεσαι να γυρνάς την πλάτη, φοβάσαι μη χάσεις την ανθρώπινή σου υπόσταση
και κάθεσαι να τρως λοιπόν και τα ξένα σκατά
----------------------------------------------
αυτό το μήνυμα έχει οργή που δε βγαίνει
είναι για όλους αυτούς που θέλουν να προσβάλουν, να κλείνουν πόρτες, να αδιαφορούν, να μεγαλοπιάνονται, να μην έχουν τσίπα, να μην έχουν αξιοπρέπεια, να έχουν χάσει για τα καλά τον παράδεισο, να θέλουν τόσο πολύ να δουν τη μούτζα από το δικό μου χέρι
----------------------------------------------
πάρτε τα λοιπόν, να μην σας τα χρωστάω!
---------------------------------------------
(και νιώθω τόσο ανήμπορος και μικρός, να, τόσο μικρός ... (αλλά θα μου περάσει)